-7-

274 29 12
                                    

ჯიმინი-ჯონგუკ სახლში წავიდეთ...

ჯონგუკი-სახლში?

თეჰიონი-ხო სახლში. გთხოვ მაპატიე რაც დავაშავე.

ჯონგუკი-შენ არაფერი დაგიშავებია ვხვდები, რომ რაც გააკეთე მხოლოდ ჩემს გამო ჩაიდინე

თეჰიონის POV

არ მეგონა თუ ჯონგუკი ასე მალე გაანალიზებდა ამ ყველაფერს თითქმის გაკვირვებულიც კი დავრჩი.
როცა მის ნაღვლიან სახეს ვუყურებ ხოლმე მინდა ყველა ვცემო ვინც ეს ჩაიდინა მაგრამ ახლა... ახლა ეს ჩემი ბრალია და არ ვიცი რა გავაკეთო
მე და ჯიმინი თავდახრილები ვიდექით და ველოდით ჯონგუკი როდის იტყოდა

ჯონგუკი-ემი როგორ არის?

ჯიმინმა ძლივს წარმოთქვა რამდენიმე სიტყვა

ჯიმინი-რაც შენ წახვედი მის შემდეგ არაფერი შეცვლილა.

ჯონგუკი-ეჭვმიტანილები გყავთ?

ჯიმინი დაბნეული იყო და არიცოდა რაეთქვა.

ჯიმინი-ეს პოლიციის საქმეა..

ჯონგუკი-უბრალოდ მითხარი
ჯონგუკი ფეხზე წამოდგა და ხმამაღალით ტონით უთხრა ჯიმინს მაგრამ მალევე დამშვიდდა და ჯიმინს მხარზე ხელი დაადო.

ჯონგუკი-ჯიმინ... ძმაო... ამ შემთხვევამ უდიდესი ტკივილი მომაყენა და არავის ვაპატიებ ამას.

ჯიმინი- ჯერ ცნობილი არაფერია მაგრამ...

ჯონგუკი-რა მაგრამ...

ჯიმინი- ვფიქრობთ რომ ეს თავდასხმა კიდევ განმეორდება რადგან მთავარი სამიზნე ემი არ ყოფილა.

ჯონგუკი-აბა ვინ იყო?

თეჰიონი-ელი იყო მთავარი სამიზნე და ემმა ის უბრალოდ დაიცვა...

ჯონგუკი-რაში დასჭირდა ემს ელის დაცვა?

ჯონგუკი გაურკვევლობაში იყო და არ იცოდა რა ხდებოდა და მისთვის ყველაფერი უნდა მოგვეყოლა.

თეჰიონი- ჯონგუკ მგონი აჯობებს სახლში დავილაპარაკოთ...

ჯონგუკი- წავედით მაგრამ სახლში არა. საავადმყოფოში მალე გათენდება და ემი გაიღვიძებს მე კი ამ ამბის მისი ვერსიაც მაინტერესებს თქვენ კი გზაში ყველაფერს მომიყვებით.

თავზეხელაღებულნი Donde viven las historias. Descúbrelo ahora