الحلقه 10
تانى يوم يجتمع الاربعه بعد العمل ، فى كافيه بالقرب من العمل
ريم : ها يا يحي، هنعمل ايه؟
يحي : فيه حل بس.... عايز قلب جامد.
وليد : ايه هو؟
يحي : نخطبهم.
ريم وندى ووليد يدهشه : نعممممم. ازاااى! ! !
يحي : دلوقتى كل واحد فيهم بيشوفنا؛ ويشاور على نفسه وعلى وليد، واحنا معاكم وبنقرب منكم، وبرده مفيش فايده. طب يبقى نتقدم ونخطبكم ونزود الجرعه شويه عليهم، يمكن بقى يغيروا عليكم مننا ويتقدموا . ريم وندى بصوا لبعضهم وقالوا : والله فكره، ايه رايك يا وليد؟
وليد : مش عارف. . . هيه مخاطره ، بس يمكن تجيب نتيجه.
ندى : طب لو فضل ابو الهول زى ما هو، نعمل ايه؟ ؟
ريم : نولع فيهم ونريح نفسنا منهم، ومن الهم ده، ونفسخ الخطوبه.
ندى : ماشى، هتبتدوا امتى؟
وليد ويحي : النهارده ان شاء الله نفاتحهم .
كان ينظر لهم من بعيد معتز وحسن
حسن بشرود : شكلهم بيحبوا بعض. !
معتز بغضب : حب ايه وزفت ايه، مفيش حاجه اسمها حب. انت ناسى ايه اللى اتعمل فينا؟
حسن : بس ريم ويحي يعنى. ....ووليد اخوك وندى ..
معتز مقاطعا : لاء. ..ندى لاء .
حسن ينظر له ويقول : انت بتحبها.
معتز بحده : لاء قلت لاء ....مس بحبها .
حسن : بس اللى انا شايفه انك غيران، وزعلان، يبقى ليه. ؟
معتز محاولا الهروب من الحديث : يلا نروح
حسن : انت بتتهرب منى. ..هتخبى عليا يا صاحبى؟ ؟
معتز : طب تعال فى الشقه نتكلم .
فى الشقه
يجلس حسن متوترا ،وهو يرى معتز، يجىء ذهابا وإيابا فى الصاله ويقول
معتز بغيره : شفت قاعدين سوا ازاى. لا وكمان كانت قاعده قبل كدا مع اللى اسمه خالد.
حسن بهدوء : انت شفتها امتى مع خالد ده؟
معتز : لما جالها الشركه، وخدها وخرج مشيت وراهم وشفتهم فى المطعم .
حسن : انا حاسس انك بدات تغير عليها.
معتز بخده وصرامه : قلت لاء، مش بحبها ولا بغير. انا خايف على وليد منها .
حسن يقف امامه وينظر فى عينيه : انت مصدق نفسك، انت حاسس انك بتقولى الحقيقه.
معتز وهو يركل منضده صغيره بجواره، وباستسلام : اه بحبها... ارتحت ...يعطى له ظهره ويقول ؛كنت الاول بحب اضايقها، وافرح وانا شايفها متغاظه منى، كنت بحس انها ملكى، بتاعتى، لما كنت برخم عليها وهيه مفروسه منى، بيبقى نفسى اخدها فى حضنى واقولها حقك عليا. ..يلتفت له ويقول بس... كنت عاند مع نفسي مكنتش عايز اعترف ،حتى لنفسى انى حبتها ..انما دلوقتى انا بعترف قدامك ، ولاول مره انى بحبها ...ايوه بحبها ...ثم يستطرد فى قوه علشان يظهر لى وليد وخالد.
حسن وهو يستمع له و يفكر فى ريم ويقول لنفسه ومين سمعك، يحي بقى مره بيمسح دموعها ومره يطيب خاطرها ومره يبوسها " وهنا يشعر بالغضب الشديد " ويكمل لنفسه، واحنا ايه أرايل.
حسن : احنا بكره لازم نعرف هم كانوا بيعملوا ايه؟ وليه قعدوا كدا مع بعض فى الكافيه.
معتز : اه ..صح لازم نعرف راسنا من رجلينا.
فى منزل معتز
يدخل معتز المنزل وسط دهشه الجميع، فهذه هيه المره الاولى التى يحضر فيها معتز باكرا للمنزل وليس فى الفجر.
سناء : ما شاء الله. تتحسد انك جيت بدرى وهتتعشى معانا.
معتز : ليه يعنى! !
سناء : اول مره هنتعشى معانا يا معتز .
معتز : ماشى يا ست الكل، انا فى قوطتى، لما العشا يجهز نادى عليا
وليد يدخل لحجره معتز وريم تشجعه.
وليد : معتز انا عايزك فى موضوع مهم.
معتز : خير ان شاء الله.
وليد : انا عايز اخطب ندى.
معتز صارخا : نعممممم يا اخويا. ...مين.
وليد : ندى فيه حاجه
معتز بحده : حاجات. ...فى حاجات ....ليه ندى بالذات ...اشمعنى .
وليد : هو انت هتدخلى قافيه، عاجبانى وعايز اتجوزها.
معتز : وده من امتى بقى؟
وليد : من فتره ،بس قلت يلا بقى ..ممكن نروح نخطبها بكره؟
معتز : اخر الاسبوع .
وليد : ليه ؟
معتز بغل : علشان الشغل.
وليد وهو يضحك فى سره : ماشى اللى تقوله يا زيزوا. ويخرج من الغرفه وهو يغنى؛ يا ولاد بلدنا يوم الخميس ، هخطب ندى وابقى عرييس. وينظر له معتز وهو يتطاير شرذا من الغضب ،تدخل سناء
سناء : يلا يا معتز العشا جهز .
معتز : مليش نفس، انا هنام.
وليد وريم ينظرون لبعضهم ويضحكون.
فى منزل حسن
ساره بدهشه : تتحسد يا حسن، ايه اللى جابك بدرى يا حسن، عملت مصيبه وجاى تستخبا ولا ايه؟
حسن : خفه يا بت.
ساره : بجد ،اول مره تيجى بدرى، انت تعبان ولا وراك ايه؟
حسن : مش ورايا حاجه وعدى من قدامى .
ساره : خلاص منزوقش في الكلام . لو عذت تاكل ،قلى احضرلك العشا، قبل ما انام.
يحي : سحس عايزك فى موضوع مهم.
حسن : عايز ايه؟
يحي : بصراحه كدا وبدون لف ولا دوران، انا عايز اخطب ريم .
حسن بصدمه : نعمممم. ..ريم ....ريم بتاعتنا.
يحي متفرسا ملامحه : اه، ريم بتاعتنا، بنت عمتك.
ساره : الف مبروك يا يحي، ريم بنت حلال.
حسن بتوتر : طب مش لما تبقى تخلص الكليه الاول .
يحي : انا بقول خطوبه الاول
حسن : طب سيبنى افكر .
يحي : انا عايز نروح نخطبها بكره؟
حسن : قلت هفكر وارد عليك بكره.
يحي كاتما ضحكته :ماشى يا سحس .
يدخل حسن الى حجرته متوترا وغاضبا والغيره تأكله ، ويمسك الموب ويتصل بمعتز .
حسن بشده وغضب : ايوه يا زفت ...شفت الزفت اللى عندى ...عايز يخطب اختك.
معتز : ريم ! !
حسن بصرامه : اه ...يا زفت عايز يخطب ريم.
معتز : طب وده يزعلك في ايه !!!
حسن بتوتر : علشان انا...انا بحب ريم ، ومتقوليش امتى ،ولا ازاى ، علشان انا نفسى معرفش امتى ولا ازاى، كل اللى اعرفه انى بحبها وبغير عليها كمان ...ودى ..... اول مره اعترف انى حبتها.
معتز : والزفت اللى عندى عايز يخطب ندى .
حسن : ندى ...ندى بتاعتنا .
معتز بغضب : حسن ،مش ناقصه غباوه
حسن : وهو اللى بيحصل فينا ده شىء عادى ؟؟
معتز : انا حاسس ان دماغى ساحت . مش عارف اعمل ايه ؟؟
حسن :وانا شرحك. البيه عايز يخطبها بكره .
معتز : وانا شرحك .البيه عايز يخطب ندى بكره .
حسن : تعال نتقابل في الشقه ونشوف هنعمل ايه .
معتز : امتى .؟
حسن : دلوقتى يا شاطر انا هربت من يحي وقلت له يسيبنى افكر شويه .
معتز وانا قلت لوليد اخر الاسبوع .طب يلا على الشقه .
تتصل ريم بندى وتبلغها الاخبار ، عن صدمه معتز من طلب وليد، وخروجه من البيت مسرعا .ويتصل يحي بريم ،ويخبرها عن رد فعل حسن الغاضب من طلبه للزواج منها .
يحي ضاحكا : باين ابو الهول قريب جدا جدا هينطق ،،يلا يا سيتى ابقى افتكرى الجمايل دى .
ريم ضاحكه : مااشى نردها لك فى الافراح يا يحي ،بس ينطق بقى ابو الهول احسن انا قربت احمص ههههههه .
يحي ضاحكا : يخرب بيتك هههههه
أنت تقرأ
دقة قلب ... نجلاءناجي
Romanceدقه قلب كل واحد فينا قلبه بيدق دقاته العاديه ....لكن مين فينا يقدر ينكر ان قلبه فى يوم من الايام دق دقه مش عاديه....لشخص واحد بس ....دقه فرح ...دقه حب.....ومدقهاش غير للشخص ده بس دقه قلب ان شاء الله هبدا من بكره فى نشر روايتى الجديده دقه قلب ارجوا ا...
