Merhaba öncelikle herkese selam olsun saygılarla yaşanmış bir hayatımdan kısmı aslında neredeyse hayatımın tamamı olmuş bir kısmı sizlere anlatıcagım iyi okumalar.
Bundan yaklaşık 5-6 yıl öncesine dayanan bir olay 2012 yılında yaşanan bir olay.
O zamanlar internet kafe işletmeciligi yapıyoruz ben 14 yaşlarında falandım ve neyin ne oldugunu bilmiyordum.Sosyal medya kullanıyordum , tabii facebook cok popüler o zamanlar fakat hicbir zaman kendimi , begenmedigim icin hic fotografım yoktu.Herkesle konuşan bi yapıydım ayrım yapmazdım.Yaklaşık sosyal medya actıktan 3 ay sonra falan Nazlı isminde bi kız ile tanıştım.Ama böyle ben onun fotograflarını görüyorum , numaram var onda arıyor konuşuyoruz falan böyle nasıl güzel birşey.Benden 2 yaş kücüktü o 12 ben 14 yaşındayız.Aşk sevgi falan ne demek cok iyi bilmiyoruz ama canım cicim işte.Yaklaşık 1 yıl kadar geçti biz 2 defa ayrıldık tabii bunların sebebi , durduk yere kavga ayrılıp 1 gün sonra barışma felan. Biz 370 gün hic buluşmadık o beni hic görmeden sevmişti.Ben onu görebiliyordum ama obeni görmemişt garip bi sevgiydi aslında aramızdaki.
Neyse bi gün buluşacagız berbere gittim traş oldum böyle abimin birinin saatini birinin ayakkabısını aldım 15 yaşındayım , böyle nasıl şekillere girdim şuan kendime gülüyorum.
Güldügüme bakmayın spoiller vermek istemem ama sonunda Nazlı gökyüzü oldu.
Her neyse okulun birinin yanında büfenin önünde buluşacagız.Herşey tamam saatin 15:20 olmasını bekliyorum.Ben dükkandan oraya 20 dakikada varırım, o ise evden oraya 30 dakika falan ilk giden bekleyecekti.
Gittim saat 15:23 gibi oradaydım gelmemişti.Büfe kapalıydı önüne oturdum taşa bekliyorum.
Tabii o beni hic görmedi gelse tanımayacak ama ben tanıyacagım :) .
15:32 gibi falan orada oldu geldi ve baktım elinde telefon duvarın yanında bekliyor.
Aradı beni dedi 'Anıl neredesin? gelmedinmi daha' dedim geldim agaç oldum ben , sonra kapattım telefonu yanına gittim dedim ben Anıl hic utanmam da yok tak gittim söyledim.
El sıkıştık dedi ben Nazlı falan saat 15:40 gibi yürürken böyle elimi omzuna atıyorum falan ama korkuyorumda , çocuguz nihayetinde bi binanın merdivenine oturduk.Böyle yanyana oturuyoruz ilk defa gördüm onu ilk kez aşıgım, ilk kez seviyorum falan böyle garip duygu.
Fotograf cekildik beraber , gezdik dolaştık birşeyler aldık içtik falan gün geçti akşam oldu.
Saat 17.50 gibi falan evine dogru yürümeye başladık yan yana birden el ele tutuştuk hala nasıl oldu , nasıl bitti anlamış degilim.Bi anda yanağımdan öptü hadi görüşürüz sevgilim dedi.
Görüşürüz aşkım dedim ve o yukardan evine ben aşşagıdan dükkana gittim böyle nasıl mutluyum daha yaşımda ufak yolda zıplıyorum , böyle saga sola vuruyorum koşuyorum napıcagımı bilmiyorum kısacası.
Dükkana gittim vifiye girdim telefonda internet yok tabii.
Hemen yazdım facebookdan 'aşkım bilgisayara gecicem gelince yaz' sonra bilgisayardan sanalikaya girdim.Mesaj bekliyorum böyle mutlu mutlu işte girdi konuştuk ettik.
Akşam saat 22:35 gibi falan net hatırlamıyorum dedi ki 'babam cok kızdı nerdeydin ne b*k yedin bugün diye felan dedi.Ben dedim şimdi bittim korkuyorum beni döverse napcam falan diye.
Sonra dedi 'evden dışarı cıkmam yasak, okul ev artık ya cıkıyorum ben ' dedi ve cıktı bir kaç gün giriş yapmadı.Aramaya korkuyorum yazmaya korkuyorum bekledim bekledim.'Hazal' diye bi arkadaşı vardı ona yazdım aynı okuldalardı dedim böyle böyle Nazlıdan haberin varmı ?
Dedi 2 gündür okula gelmiyor amcasında kalıyormuş.Nazlı orda kalmayı hic sevmiyordu dedim babası göndermiştir neyse tamam dedim kapattım.
Bekledim yaklaşık 1-1.5 hafta sonra girdi Nazlı ama haberim yok , Anılll diye mesaj atmış.
Bende o gün abim kamera almış biyerden cok istiyordum diye onu vermişti cok mutluydum fark etmedim bile yazdıgını.
Tam evdek cıkakken farkettim mesaj geldigini.
HİKAYENİN 2.Cİ KISMI COK YAKINDA !
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir Kere Kaybettiysen.
AcciónEger hayatınızda gercek ve ciddi şekilde bir kere kaybettiyseniz. İşte bu yeterlidir yalnız kalmaya veya yalnız kalmak istemeye. NAZLI ARTIK YOK GÖKYÜZÜ ALDI ONU BENDEN.