<Jaeminnieရဲ႕က်ိန္စာ>
"ကိုကိုဘာလို႔လိုက္ေလ်ွက္ေနရျပန္လဲ.......?လာ...ျပန္ထိုင္ေန......."
"တစ္ေန႔တစ္ေန႔ထိုင္ပဲထိုင္ေနရေတာ့ ငါလည္းေညာင္းတာေပါ့......ငါဝိုင္းကူစရာေလးဘာေလးမ်ားမ႐ွိဘူးလားဟင္.......?"
"မ႐ွိဘူး......ကိုကိုကဒီအတိုင္းပဲၿငိမ္ၿငိမ္ေလးထိုင္ၾကည့္ေန......."
"......."
ဟိုဟိုဒီဒီထိခိုက္မွာစိုး၍ အိမ္ေရာက္လာတဲ့ေန႔ထဲက အခ်က္အျပဳတ္ အေလ်ွာ္အဖြတ္တာဝန္အားလံုးကိုကိုယ့္ပဲယူထားသည္......
ဒီအတိုင္းေလးၾကည့္ခ်င္လို႔ပါဟူ၍ပူဆာထား၍သာ အနားမွာခံုေလးခ်ကာထိုင္ခိုင္ထားေသာ္လည္း ဒင္းက ကိုယ္ခ်က္ျပဳတ္တဲ့နားေဝ့လည္ေၾကာင္ပတ္ႏွင့္ေရာက္ေရာက္လာတတ္ေသးသည္.......ေျပာလိုက္ရင္လည္းမ်က္ႏွာမဲ့ကာႏႈတ္ခမ္းကစူတက္ေသးသည္.....သူ႔ကိုယ္သူခေလးၾကလို႔.......
"ကိုကိုထိုင္ေစာင့္ရမွာပ်င္းေနရင္ အေ႐ွ႕မွာTvၾကည့္ရင္းေစာင့္ေလ......က်ေနာ္ျပင္ဆင္ၿပီးရင္လာေခၚမယ္......."
တမင္ေျခေထာက္ကိုအသံထြက္ေအာင္ေစာင့္ေလ်ွာက္သြားပံုအရ စိတ္ေကာက္သြားသည္မွာအေသအခ်ာပင္.......ဝဋ္ဆိုတာေနာင္ဘဝမကူးဘူးဆိုတာကိုအခုမွပဲကိုယ္နားလည္ႏိုင္ေတာ့သည္......အရင္ကကို့ကို့အေပၚခေလးဆန္ကာဆိုးခဲ့သမ်ွေတြသည္ အခုေကာင္းေကာင္းႀကီးျပန္လည္ေနၿပီျဖစ္သည္.......
"ကိုကို ထမင္းစားရေအာင္ေလ......."
ရီမုကိုဟိုဘက္ခံုေပၚပစ္ေပါက္ကာ ဟြန္႔ ခနဲမဲ့သည္.....
"ဘာလဲ ခြံ႔ေကြၽးရမွာလား.......?"
"ခြံေကြၽးရေလာက္ေအာင္ငါ့လက္ေတြေျခေတြကဘာျဖစ္ေနလို႔လဲ........?"
မ်က္ႏွာကစူပုတ္ပုတ္ရရ္
"ခက္ရင္းေတြတူေတြကအႏၱရာယ္မ်ားေတာ့ေလ က်ေနာ္ကကိုကို႔အတြက္စိတ္ပူလို႔ပါ......"
VOUS LISEZ
♥ tWiLiGhT✨
FanfictionZawgyi တခ်ိဳ႕ခ်စ္ခ်င္းေတကဆန္းၾကယ္တယ္.......... ကိုယ့္ကိုအရမ္းခ်စ္ပါတယ္ဆိုတဲ့သူကိုၾကေတာ့မခ်စ္ပဲ......ကိုယ့္ကိုအရမ္းမုန္းပါတယ္ဆိုတဲ့သူကိုမွ႐ူး႐ူးမူးမူးခ်စ္ေနတာမ်ိဳး......... Uni တချို့ချစ်ချင်းတေကဆန်းကြယ်တယ်.......... ကိုယ့်ကိုအရ...
