Η Εμμονή

Λάθος ταινία

"Λάθος επιλογές με λάθος αντίκτυπο "

"Ίαν πάμε να φύγουμε!" Ψιθύρισε η Ρενατα και έσφιξε το χέρι του. Στο ουρλιαχτό της γυναίκας που ακούστηκε πετάχτηκε όρθια. Τα Ποπ κορν πέσανε όλα στο πάτωμα και το αναψυκτικό της βρέθηκε πάνω στο κάθισμα να άδειαζει σιγάνα.

"Στο είπα γαμωτο !" Αποκρίθηκε ο Ίαν και την έπιασε από το χέρι. Ζήτησε συγνωμη από τους γύρω ανθρώπους που ήταν καθισμένοι και την έβγαλε έξω από την αίθουσα κακήν κακώς.  Η Ρενατα πίστευε πως θα μπορούσε να αντέξει την ταινια αλλά τελικά δεν τα καταφερε.

"Είναι τόσο απάνθρωπο αυτό το πράγμα Ίαν... Ξέρω πως έμοιαζα με τρελή εκεί μέσα,μια ταινία είναι άλλωστε αλλά τα ουρλιαχτά της ... απλά δεν ...." Έπιασε το κεφάλι της κι εκείνος έκατσε δίπλα της και την αγκάλιασε

"Απλά στη σκέψη και μόνο πως συμβαίνουν στην πραγματικότητα δεν μπορώ να το διαχειριστώ... Είχες δίκιο τελικά. Δεν ειμαι εγώ για τέτοιες ταινίες..." Συνέχισε και τον κοίταξε.

"Δεν πειράζει... Έμαθες υποθέτω το μάθημα σου.  Τι λες για λίγο παγωτό; Πιστεύω θα σου φτιάξει τη διάθεση μικρή..." Εκείνη γέλασε και κούνησε το κεφάλι της. Την έπιασε απ το χέρι και περπάτησαν μέχρι την έξοδο.

Για κάποιο λόγο άρχισε να κοιτάζει τους πάντες καχύποπτα.  Έβλεπε άντρες με κουκούλες και σκουφια και ασυναίσθητα έσφιγγε το χέρι του αδερφού της.

"Εγώ λέω να πάρουμε το παγωτό πακέτο και να το φάμε στο ζεστό μας σπιτάκι... Έχει ψοφοκρυο!" Είπε προσπαθώντας να την χαλαρώσει. Ένιωθε το χέρι της και δεν ήθελε πολύ για να καταλάβει πως φοβόταν.

"Υπέροχη η ιδέα σου..." Ψέλλισε και μπήκαν στο αυτοκίνητο . Λίγα μέτρα μακριά από το σπίτι υπήρχε το πιο παλιό παγωτατζιδικο της γειτονιάς. Είχε παγωτά χειμώνα καλοκαίρι.

"Δεν θα μιλάς τώρα;Έλα ρε Ρενατα .. Μια χαζή ταινία ήταν... ας το αφήσουμε πίσω." Της ειπε . Εκείνη βυθισμένη στις σκέψεις τον κοίταξε και χαμογέλασε

"Ξέρεις τι με ενοχλεί; Που δεν μπόρεσα να το διαχειριστώ.  Τι κι αν συνέβαινε σε μένα Ίαν; Σε τι κατάσταση θα βρισκόμουν; " Έσφιξε τα χέρια του στο τιμόνι.

"Μπορείς να μην λες βλακείες; Δεν θα αφήσω ποτέ να σου συμβεί τίποτα!" Όσο όμως κι αν τα λόγια του έδειχναν προστασία άλλο τοσο εκείνη φοβόταν.  Φοβόταν πως ο κόσμος ηταν  σκληρός και απανθρωπος .Πώς δεν θα ήθελε ποτέ να δει τον Ίαν λυπημένο σε περίπτωση που πάθαινε κάτι.