Η Εμμονή

Η ζωή μου

"Πώς αντιμετωπίζεις τους πιο σκοτεινούς σου φόβους; αφήνεις το φως να τους διώξει η τους τρέφεις με το σκοτάδι της ψυχής σου ;"

«Σάλο έχει προκαλέσει κυρίες και κύριοι η υπόθεση που έχει συγκλονίσει  ολόκληρη την πολιτεία της Βιρτζίνια.  Ο εν λόγο  άντρας ο οποίος δεν διστάζει να παρακολουθεί και να ασέλγει  πάνω σε γυναίκες ηλικίας 16 με 30 έχει τρομοκρατήσει το γυναικείο πληθυσμό της πόλης.  Οι αρχές κάνουν λόγο για έναν κατά συρροή βιαστή.  Δεν υπάρχει κανένα στοιχείο ακόμα.  Τα θύματα του αγγίζουν τα 12 τους τελευταίους δύο μήνες  και καμία από όλες αυτές τις γυναίκες δεν τον έχει δει . Φοράει μάσκα που καλύπτει όλο το πρόσωπό.  Οι αρχές προειδοποιούν ειδικά τις νέες κοπέλες να μην κυκλοφορούν μετα της 10 το βράδυ χωρίς συνοδεία.  Περιπολίες γίνονται συνεχώς.  Για οτιδήποτε ύποπτο καλέστε στο πλησιέστερο αστυνομικό τμήμα. Συνεχίζουμε κυρίες και κύριοι με μια ακόμα είδηση….»

Η Ρενατα έκλεισε την τηλεόραση και αναστέναξε... Όλα αυτά τα απεχθή γεγονότα την ταραζαν αρκετά. Αδυνατούσε να διανοηθεί ότι κάποιος κακοποίησε τόσες γυναίκες μόνο και μόνο για να ικανοποιήσει τις αρρωστημένες ορέξεις του . Κοίταξε δίπλα της το άδειο κρεβάτι , ένιωθε μόνη... Φοβισμένη μέσα σε ένα άθλιο κόσμο.  Οι φωνές που άκουγε από το σαλόνι μόνο ένα πράγμα σήμαιναν... Η μητέρα της είχε πάλι κάποιον γκόμενο ή πελάτη όπως συνήθιζε να τους αποκαλεί η Ρενατα . Βραδιά ατελείωτα την άκουγε να φωνάζει, να δίνει το κορμί της από συνήθεια... Πόσο γαμημένα κακές ήταν αυτές οι συνήθειες... σκεφτόταν συνεχώς...

Οικονομικά πλέον ήταν αρκετά καλά, μπορεί ο πατέρας τους να πέθανε πολλά χρόνια πριν αλλά ο αδερφός της όχι μόνο κατάφερε να βγει από το βούρκο , το έκανε και πέτυχε... Συντηρούσε δύο σπίτια μόνο και μόνο για εκείνη  .

Δούλευε σαν υπάλληλος σε μια αρκετά μεγάλη φαρμακοβιομηχανία τα τελευταία 3 χρόνια. Έφυγε όπως ήταν φυσικό από την κόλαση του σπιτιού και μετακόμισε σε δικό του σπίτι λίγα τετράγωνα παρακάτω.  Η Πόλη δεν ήταν και από τις μεγαλύτερες αλλά και πάλι τα σπίτια ηταν έτσι κατασκευασμένα που νόμιζες ότι ζεις σε ένα από τα πιο όμορφα μέρη... μικρές ισογιες κατοικίες στόλιζαν τους δρόμους δεξιά και αριστερά. Άλλες ήταν ομορφα στολισμένες ενώ άλλες παρατημένες και έρημες.

Από τη πρώτη στιγμή της ειπε να πάει να μείνει μαζί του αλλά εκείνη δεν ήθελε να αφήσει πίσω την μητέρα της . Μια μητέρα φυσικά που δεν έδινε δεκάρα τσακιστή για τα παιδιά της.  Η Ρενατα από πιτσιρίκι θυμάται να κλέβει μαζί με τον αδερφό της το μικρό σούπερ μάρκετ της γειτονιάς. Τα περισσότερα παιδιά το έκαναν εξάλλου  αφού ο ιδιοκτήτης ήταν γέρος.  Η διαφορα ηταν πως εκείνα έπαιρναν γλυκά , σοκολάτες και καραμέλες.  Για τα αδέρφια Σαντσεζ όμως ήταν διαφορετικά... Έκλεβαν από τη πείνα.  Τα γλυκά έπαιρναν την μορφή του ρυζιού ενώ οι σοκολάτες του γάλατος...