CHAPTER 3

7.8K 144 0
                                    

Jema's POV

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

Jema's POV

I woke up because of the sunlight hitting my face. Urggg ang sakit ng ulo ko. Maybe dahil naulanan ako kagabe. What??!!! Waittttt😴------->😳

Me: WAHHHHH!!!!

I can't stop myself from screaming. Ikaw ba Naman ang magising sa ibang kwarto. Where am I? Shit Wala akong maalala. I checked my clothes and----

Me: WAHHHHH!!!

I was shocked when I saw Deanna, yes Deanna entered the room. And mukhang kagigising niya. Wearing pajama and nakasando Lang sya!!!

Me: WAHHHHH!!!
Deanna: Ma'am can you stop screaming please tsk.
Me: What, whyyy??? What happened?
Deanna: I don't know if you're a teacher or what. Who would you think that someone will walk barefoot at night while raining. I think ndi un gawain ng isang normal na teacher huh.

Looking at me with irritated face, naka cross arm at nakasandal sa pintuan. Shit, what to say. Nakakahiya, the fact that she is my student ano pa ang mukhang maihaharap ko sakanya. But napatingin ako sa damit ko. And automatically it seems that she can read my mind.

Deanna: Your clothes are wet. My mom changed your clothes, Mommy will bring it later. So if you don't have any questions, fix yourself and go down for breakfast. And I don't know your address that's why inuwi nalang kita.

Ndi pa man ako nakakapagsalita sinara na nya ang pinto. Great Jema, just great. You are ruining your life huhuhu. Kahihiyan talaga.

Tumayo na ako and gaya nga ng sabi niya, nag-ayos na ako. Wahhhhh ndi ko alam Kung lalabas ako sa pintong ito o tatalon nalang ako sa bintana at tatakas. Wahhh what to dooo. I was walking back and forth, when someone came in.

Deanna: Breakfast is ready. Wag paghintayin ang blessing.

Tumango Lang ako tsaka na ako sumunod sakanya. Woah ang laki ng bahay nila. Malaki din Naman ung samen pero sakanila mas detailed ung designs sa loob. Palinga-linga ako habang pababa kami ng hagdan. Ndi ko napansin tumigil pala siya, kaya bumangga ako sakanya. Pero ndi Naman masyadong malakas.

Me: Opss sorry
Deanna: Can you please watch your steps tsk.

Ang sungit nito, unlike Ponggay she's so friendly. Feeling ko nga pag magkabatch kami nun siguradong magkakasundo kami hahahaha. Narating na namin ang dining area. Wahhhhh nakakahiya. Ngumite Naman ang isang magandang Babae na I think nasa 40's but still stunning. I gave her my sweetest smile.

Her: Please take your seat Ma'am.
Me: Ahh thank you po Ma'am. And call me Jema nalang po.
Her: Okay then just call me Tita Judin.
Me: Okay po ma---tita Judin. Tulungan na po kita jan.
Tita Judin: Sige, pakilagay nalang ung mga plato sa mesa. And you Deanna tawagain mo na ang Daddy mo tsaka mga kapatid mo.

Whattttt!!!! Daddy? MGA kapatid. Akala ko kami-kami lang. Be ready self😭.

Deanna's POV

The Untold StoryWhere stories live. Discover now