S E R O T O N I N

စာမ်က္ႏွာ ၇၇

ေနာက္ဘဝမ်ားရွိခဲ့ရင္ ကိုကို႔ရင္ခြင္ထဲက ေခြးေပါက္ေလးက ကြၽန္ေတာ္ပဲ ျဖစ္ေစရမယ္။ ကြၽန္ေတာ့္တစ္ေနတာကို ကိုကို႔ရင္ခြင္ထဲက စၿပီး ကိုကို႔ရင္ခြင္ထဲမွာပဲ ဆံုးမယ္။ စိတ္လိုလက္ရရွိတဲ့ နံနက္ခင္းတခ်ဳိ႕မွာ ကိုကိုနဲ႔ လမ္းေလၽွာက္ထြက္မယ္။ လမ္းတေလၽွာက္က ကိုကို႔ကို အထာေပးတဲ့ မိန္းမငယ္ေတြကို ကြၽန္ေတာ္ ရန္လိုမိတဲ့အခါ ကိုကိုက ဆူမွာလား။ ''ကေလးေလးက မဆိုးနဲ႔ကြာ''လို႔မ်ား ကိုကိုေျပာလာခဲ့ရင္ေတာ့ ကိုကို႔ပါးေပၚ အနမ္းပိစိေလးေတြ ၾကဲပစ္ဖို႔ ကြၽန္ေတာ္စိတ္ကူးထားတယ္။ မီးလင္းဖိုေဘး ကိုကို႔ေမးဖ်ားေလးကို နမ္းရင္း ကုန္ဆံုးရမယ့္ ခရစ္စမတ္ညေတြ။ ေဗ်ာက္သံေတြကို အေၾကာင္းျပဳၿပီး ကိုကို႔ရင္ခြင္ထဲ ဝင္ေခြရမယ့္ ႏွစ္သစ္ကူးရက္ေတြ။ မီးဖိုေခ်ာင္ထဲ အလုပ္႐ႈပ္ေနတဲ့ ကိုကို႔ေက်ာျပင္ေပၚ အတင္းတြယ္ကပ္ေနမယ့္ နံနက္ခင္းေတြ။ ကိုကို႔ပခံုးေပၚ လွဲမီရင္း ေကာ္ဖီတစ္ခြက္နဲ႔ အနာဂါတ္အေၾကာင္း တိုင္ပင္ရမယ့္ တနဂၤေႏြေန႔ေတြ။ ေနာက္.. ကိုကို႔မ်က္လံုးေလးေတြပိုင္တဲ့ ပိစိေလးတစ္ေကာင္နဲ႔ အၿပိဳင္ ဘယ္သူ႔ကို ပိုခ်စ္လဲ ေမးရင္း ကိုကို႔ကို စိတ္ေကာက္ရမယ့္ ညေနခင္းေတြ။ ေနာက္ထပ္ ေရာက္လာဦးမယ့္ ကိုကိုနဲ႔ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ ႏွလံုးသားတခ်ဳိ႕ေတြ။ ေပ်ာ္စရာ ရက္၊ လ၊ ႏွစ္ေတြ။ ေနာက္ဆံုး.. သူတို႔အားလံုး ကြၽန္ေတာ့္ဘဝထဲက ျပန္ထြက္သြားၾကတဲ့အခါ ဝမ္းနည္းအားငယ္ေနမယ့္ ကြၽန္ေတာ့္လက္ကို ဆြဲရင္း ကိုကိုတစ္ေယာက္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ ထာဝရျဖစ္ေၾကာင္း အတည္ျပဳေပးပါ။ အဲ့ဒီအခါ ေနေရာင္ေႏြးေႏြးေအာက္မွာ သြားက်ဳိးေလးနဲ႔ ျပံဳးျပေနတဲ့ ကိုကိုက ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ ခ်စ္ဖို႔အေကာင္းဆံုးျဖစ္ေနဦးမွာ ေသခ်ာပါတယ္။