Üç buçuk yaşındaki kız kardeşim Charlotte, veya bize göre Lottie, sonunda lazımlık eğitimini tamamladı. Benimkinden, daha uzun zamanını aldı. Ben üç yaşından hemen önce almıştım. Övünmek gibi olmasın veya başka bir şey.
Rahatladım, özellikle de zayıf çalışan çocuk bezlerinde, ve, tabi ki, yeni bir bebek yolda, ve o kız/erkek Lottie'den daha çok beze ihtiyacı olacak.
Lottie gerçekten yeni bebek için çok heyecanlı. Ona Beebee diye sesleniyor, bence başta bebek kelimesini doğru söyleyemiyordu, ama bu değişti, ve bebeğin isminin Beebee olmasını istedi. Bu çok sevimli sayılır, oyuncaklarını annemize verip, "Bunlar Beebee için" demesi.
Şimdi, Lottie yürüyebiliyor (buna rağmen emeklemeyi seçiyor), konuşabiliyor (henüz cümle kuramıyor, ama bunun üstünde çalışıyoruz), ve lazımlık kullanıyor.
Tüm bu şeyleri ona öğretmek sonsuza kadar sürdü, hayal edebiliyorum tüm bunları nasıl yapması gerektiğini yeni bir bebeğe öğretmek ne kadar zor.
Tabi. Bu sadece hayatın nasıl işlediği; zor bir engelin üzerinden atlarsın, ve sonra önüne yeni biri daha çıkar.
Bazen annemin iki çocukta bırakmasını diliyorum.
Hatta belki bir.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
epilogue ➸ translation
De TodoTamamlandı ➸❝ne zaman hikaye fazla sıkıcı olsa, okuyucular her zaman son söze atlar.❞ [ written by @iridescents ]
