Just Give Me A Therapy || TaeJin

uncertain.

Buralar bilmediğim yerlerdi ama daha önce gelmediğim değil. Ben sokakta ağır adımlarla ilerlerken önümde siyah uzun bir araba durdu. İçeriden daha önce babamla beraber gördüğüm bir adam çıktı. "Bizimle geliyorsun Taehyung."dedi. Sürgülü kapıdan çıkan diğer iki adam beni içeri alıp yanıma yerleşti. "Nereye gidiyoruz? Ne oluyor?" dedim. Sesim biraz yüksek çıkmıştı sanırım. Hiç kimse bir şey söylemedi, geldiğimiz yerden anladım. 

Babamın şirketinin buradaki parçasına gelmiştik. Babam artık benden ne isteyebilirdi, ne yapabilirdi de ben buradaydım? Babamın odasına girdiğimde babam bana saçma bir şekilde mutlu bakıyordu.

 "Nasılsın oğlum?dedi içtenlikle. Bu adam neyin kafasını yaşıyordu? Bu gece beni evden atmıştı hem de döverek. "Senin için bir ev ayarladım. Eşyaların o eve taşınıyor. Seni buraya anahtarı vermek için çağırdım."dedi. "Dün söylediklerim için üzgünüm. Bunun psikolojik olduğunu hiç düşünmemiştim. Ve sana yarın başlayacağın özel bir psikolog ayarladım."dedi.

 "Psikolojik falan değil! Böyle bir şey nasıl psikolojik olabilir!"dedim. "Üzgünüm oğlum, lütfen bunları psikoloğuna anlat. Şimdi çıkabilirsin."dedi evin anahtarını uzatarak. Sinirle alıp kapının dışına çıktım. Ben çıkar çıkmaz birisiyle konuşmaya başlamıştı. Kapıya yaklaşıp duymaya çalıştım. "Evet sevgilim, ona psikolojik olduğunu söyledim.. Evden atarak mirasımızı çöpe atıyordum.. En azından hala yüzünü görmeyeceğim ama o belgede bizimle görünecek.." Daha fazla dinlemeye katlanamazdım. Koşarak dışarı çıkmaya çalıştım. Babamın şoförü beni bekliyordu. Arabanın kapısını açarak "Buyrun Bay Kim. Sizi yeni evinize bırakacağım." Dedi. İtiraz etmedim. Aman tanrım bana gerçekten bir psikolog ayarlamıştı. Kendisinin gitmesi gerekiyordu ruh hastasının. Evin önüne geldiğimizde lüks bir daireye benziyordu. "Taehyung Bey, sizi saat 11'de psikoloğunuza götüreceğim. Lütfen hazırlanın."dedi şoför. Kafa sallayıp onayladım. Yapacak bir şeyim yoktu. Karşı gelerek ne kazanabilirdim ki?