Ben hayatın zor olduğunu hiç kimseden duymamıştım, yada insanların kötü, kelimelerin herke yabancı olduğunu. kimse bana bişey öğretmemişti. Çok küçüktüm. Ama sonra birden büyüdüm, ve hayatın sanki başka biyerindeydim. Simsiyah bitarafıydı hayatın. Ve ben hayatın yabancısıydım. Yaşayarak öğrendim, öğrenipte yaşamadım hiç bir zaman. O yüzden artık yaşıyorum demiyorum ya zaten. Hayatta kaldım ben, yaşayan ölü, masalda ki hikaye oldum.
Tek farkımız ney di biliyor musun ? Onlar ışığın altında karanlığa bakıp, karanlıktayım diyorlar. Biz se, karanlığın içinde boğulmuş, karanlığa bakıp, karanlıktayız demiyoruz.
