Gene gelmişti ikinci yılda ölüm yıl dönümümdü ama ölmemiştim genede yaşamıştım tekrar döndüm hayata
Uzaktan izliyordum onu Jungkook'u değişmişti sigaraya başlamıştı bir kere saçları hala siyahtı saçları ama eskisi kadar yumuşak değildi
Gözleri parıldamıyordu
Ya da,
Eskisi gibi gülmüyordu
Ağlıyordu hep gene ağlıyordu
Ji Min'e döndüm
Ben: Affetmiycek beni biliyorsun değil mi
Ji Min: Affeder kuzum niye affetmesin
Ben: Hayır affetmiycek
Bende ağlamaya başladım üzülüyordum, iki yıl boyunca uzaktan izledim onu yaşadığım her günü ayrı ayrı yazdım defterime
Onsuz geçen iki yılımı...
Onsuz yaşadığım acıları
Onsuz yaşadığım her saniye yüreğime saplanmıştı
Jungkook'a döndüm boynundaki fuları yavaşça çıkardı ve mezarın üzerine koydu her gün gelip mezara papatyalardan koydu
Bu gün yanına gidecektim
Kararımı vermiştim yavaşça çıktım olduğum yerden geçerli sebeplerim vardı...
O ise beni fark etmedi beni arabasına ilerledi gitti gitti ellerini kot ceketinin cebine koydu ve arkasını döndü ve beni gördün
Uzunca baktık birbirimize yavaş yavaşça geri gitmeye başladı bende ona doğru ilerledim
Jungkook: Gelme gelme sen öldün sen öldün eminim öldün sen
Ben: Jung-
Jungkook: Sen öldün git Sun Yeon öldü öldü deliriyorum deliriyorum Sun yeon öldü öldü
Elimi uzattım yavaşça dokunmadı bana sonra kendisi çekti beni sarıldı bana
Jungkook: Ama sen ölmüştün gördüm seni ordaydın ben ben senin mezarını kazdım ben senin başında ağladım ben senin öldün sen ama nasıl yaşadın sen
Ben: Özür dilerim
Jungkook: NASIL YAŞARSIN SEN 2 YIL BOYUNCA YAŞADIN VE BENİM BUNDAN HABERİM YOKTU NE KADAR ACI ÇEKTİM SENİN HABERİN VAR MI NERDEYDİN 2 SENE BOYUNCA
Ben: Özür dilerim özür dilerim özür dilerim
Sonra tekrar sarıldı bana orda ne kadar öyle durduk bilmiyorum....
Merabalarrr bu hikayeye devam etmek istedim ve kötü haberi vermeliyim ki bununda sonu kötü bitecek kararım net
Çok maceralı olucağından eminim ama kaç bölüm süreceğinden emin değilim
