Gün doğmadan,
Ruhum dinlenmeden,
Yüzümdeki yağmur damlaları
Uyandırır beni.
Akan her damla yüzümde izler bırakır
Birkaç gün sonra gülsem bile
Unutulmuşluğu, silinmişliği çağrıştırmaz.
Çünkü her şeyin kökü vardır.
Kalbimde açtığı gibi...
Bazen yüzünüz gülse bile,
Gözleriniz gülmez.
Ya da gözleriniz gülerken kalbiniz ağlar.
Bazen bütün benliğinizle
Gülümserken hayata,
Birşeyler kalbinizin ağırlığını hissettir size,
O an oturup tekrar fırtınalı yağmurlar dökülmeye başlar yüzünüze.
İzler, yaralar tekrar hissettirir kendini
Siz ne kadar unutmak isteseniz de...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ilık Rüzgar
PoetryOlur ya bazen içiniz üşür, Bir karanlık kaplar kalbinizi; İşte o zaman kitabımın kapağını aralayın Isıtır ılıklığıyla sizi..
