Başlangıç

76 4 19
                                    

İnsanlar...Onları kurtarma vakti geldide geçiyo onları ne için yaşadıklarını zihinlerindeki sorularının cevapları olmaya hazırım.Yaşım küçük bu benim avantajim onlar beni 14 yaşındaki zeki ve çalışkan bir organizma olarak biliyorlar.Gerçeği gösterme zamanı  günlerden perşembe insanlar kurtarılmak istemiycektir herşeyden habersizler.Tek yapmam gereken yaşadıkları ev,iş,eğlence,ev kafeslerinin kapısını açmak.Ay dünyanın güneşi olmaya yaklaştıkça karanlık benim için egemen oluyo.Kölelerimi belirledim bile.Okyanus gibi mavi sedanın içinde oturan iki genç büyük ihtimalle birazdan karanlik ve yanlız kalabilecekleri bir yere gidicekler benim tek yapmam gereken onlara mendillerini vermek.Ve yola çıktılar benim lojistik desteğim bisikletimle benle birlikte yolda ilerliyor.Ayın ışığı unuttuğu bir yer seçtiler adeta ama bugün benim için yalnız kaldılar basit bir sıvı değişimi için değil.Birbirlerinin dudaklarını ıslatmaya başlamadan yetişmeliyim.Yavaş yavaş yürüyorum çok sakinim yaşam hücrelerim artık onların yanında pencereyi açıyor erkek olan mavi gözlü esmer ergenliğin en tehlikeli cağında belliki eraksiyon halinde."Merhaba" diyorum usulca elimdeki mendili erkeğin ağzına dayıyorum anında bilincini kaybediyor. Dişi olan cığlık atıyor onu kurtarıcağımdan habersiz sapsari saçları var bembeyaz. bir elbise uzun kaçmaya çalışırken tüm gücümle elbisesine basıyorum.Düşüyor ağzına taş geliyor adranalini sınırda böbrek üstü bezleri deliye döndü.Ağzına tıkıyorum mendili ilk oksijen arayışında o da bayılıyor.Tek yapmam gereken artık onları cennetime kavuşturmak bedenlerindeki kan akışını hissediyorum.Yemek bıcağım ilk önce onları işaretliyorum.E gögüs kafeslerine L işaretini işaretliyorum.Onlar benim ilk kölelerim ilk kurtardığım bedenler.Şah damarlarını kesiyorum akan kan yüzünden cinsel olarak deliriyorum ama dikkatim dağılamaz benim bir görevim var. Onların fotoğraflarını çekip 15 dakika boyunca onları izliyorum.Sonra telefonları alıyorum zengin bebeler hepsi en son çıkanlar kapitalist yaratıklar.155 i ariyorum.Sayın memura ağzımdan iki kelam söylüyorum.Lorussa doğdu.

Kendimi BuluşumHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin