23.Bölüm (Okul)

3K 141 49
                                    

Ayşe 'den

Bugün okulda voleybol seçmeleri vardı ve tabiki de hepimiz katılacaktık. Seçmeler öğleden sonra olacaktı ve biz daha sabah ilk dersteydik. Bu beni üzüyordu. Dersin edebiyat olması ise beni daha çok üzüyordu. Bu kadar ağır konuklara ne gerek var ki? Aklıma seneye sınava gireceğimiz geldi. Muhtemelen bu gidişle edebiyatı sallardım.

Yanımda ki Miray'a dönüp"anladın mı?"dedim

Kafasını belli belirsiz sallayıp"yani anladım sanki"dedi.

Aklıma bu okula ilk geldiğimiz gün Nurten'in öğretmene neler dediği aklıma geldi. Sonra erkeklerle kavgalarımız, intikamlarımız ne ara bunların hepsini yaşamıştık.Sanki hep bu okulda okumuş gibi hissediyordum.

Hoca" Ayşe bu konuda bir fikrin var mı?"dedi .

O an neye uğradığımı şaşırmıştım. Bu karı onlarca kişinin içerisinden neden beni seçerdi ki?.

Birden zil çalınca galiba bugün şans yedim diye düşündüm.

Berra"sonunda bitti"dedi.

Sude'de" Evet ya"dedi

Nurten" Valla ben edebiyatı seviyorum"dedi.

"Uyumak istiyorum" diye bağırdım.

Kemal" Ne o ayıcıklı pjamalarınla tam uyuyamadın mı yoksa?"dedi sırıtarak

Ona ölümcül bakışlarımı yollayıp dil çıkardım.

Tenefüsüde boş bir şekilde geçirdikten sonra rehberlik dersine girmiştik.

Hoca" Evet gençler bugün meslekler hakkında konuşacağız"dedi.

"Şimdi ileride ne olmak istediğini belirleyen birisi var mı?" diyede ekledi.

Doruk parmak kaldırınca hoca ona söz verdi" Hocam ben yemekle ilgili bir meslek olmak istiyorum" dedi.

Hoca" Yani gurme gibi mı?"dedi

Doruk"Aynen hocam kesinlikle gurme gibi adamlar yemek yiyip para kazanıyorlar ohh valla"dedi.

"Tamam sana hayaline giden yolda başarılar"dedi.

Barış" Hocam o sözün Doruğa göre doğrusu hayaline giden yolda bol yaprak sarmalar"dedi .

Herkes birden kahkaha atmaya başladı. Doruk' ta" çok amin"diyordu.

"Peki başka söz almak isteyen yoksa serbestsiniz"dedi biricik hocacığımız.

Kafamı masaya koyup gözlerimi kapattım.

"Tüh bende ayıcıklı pjamalarınla olmadan uyuyamıyorsun sandım" dedi Kemal ben tam uykuya dalacakken.

"Defol Kemal"dedim başımı sıradan kaldırmadan.

"Gitmiyorum al hatta yanına oturdum kalkamıyorum"dedi.

"Sanırsın 5 yaşındaki çocuk" dedim ve kafamı masadan kaldırdım,etrafı incelemeye başladım.

Berra ile Emir birbirlerine birşeyler anlatıyorlardı ve arada Berra Emir'e 'salak'bakışları yolluyordu. Onların yanında Miray ve Barış vardı ve 4'lü bir şekilde muhabbet ediyorlardı.

Sude ile Nurten dövüş ile ilgili birşeyler denerken Furkan ve Doruk onların yanına gitti. Bende Berra gile doğru yürümeye başladım. Tabiki Kemal'de arkamdan geliyordu.

Voleybol seçmelerine alıştırma yapmak için bahçede voleybol oynuyorduk. Okuldaki seçmelere katılmak isteyen tüm kızlar olarak 2 takıma bölünerek antrenman yapıyorduk. Ve bizim erkeklerde bizi izliyorlardı.

Şans Bizi Bulunca Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin