Πρόλογος

41 5 4
                                    

Την έβλεπα να καίγεται μπροστά στα μάτια μου και όμως δεν μπορούσα να κάνω τίποτα γι αυτό. Την άκουγα να ουρλιάζει καθώς η φωνή της έσκιζε τα σώθηκα της...το ένιωθα...το έβλεπα. Τα μάτια της γεμάτα σοκ και τρόμο.

Και εγώ εκεί...πέντε μέτρα πιο πέρα με τα πόδια καρφωμένα στο έδαφος αδυνατώντας να κουνηθώ από το φόβο μου. Τα δάκρυα βροχή. Μου έκαιγαν το πρόσωπο νιώθοντας τα να κυλάνε στα μάγουλα μου.

Μόνο εγώ και αυτή χωρίζοντας μας οι ψηλές φλόγες που έλιωναν την πανέμορφη μαμα μου.
Όσο την θυμάμαι δηλαδή γιατί τώρα πια το μόνο που έχει μείνει απο εκείνη είναι οι αναμνήσεις μου. Την θυμάμαι να μου διαβάζει παραμύθια για να κοιμηθώ. Την άκουγα πάντα με προσοχή χωρίς να την διακόπτω. Η φωνή της και μόνο με γαλήνευε...εκτός από εκείνη την αναθεματησμένη μέρα που δεν άντεχα να την ακούω να και να την βλέπω πεθαίνει.

Είμαι η Αγγελα και αυτή είναι η ιστορία μου.



Χελλοο γκαιζ αυτή είναι η πρώτη μου ιστορία ελπίζω να σας αρέσει...αυτό ήταν το πρώτο κεφάλαιο ελπίζω να σας άρεσε η αρχή που έκανα. Ψηφίστε την ιστορία μου με ένα αστεράκι για να με υποστήριξετε και επίσης ένα σχόλιο για να μου πείτε τη γνώμη σας. Ευχαριστώ για το χρόνο σας.
Θα τα πούμε στο επόμενο...Φιλακιαααα❤️

Ορφανή ΜητρόςOù les histoires vivent. Découvrez maintenant