Η ημερα της Μυρτως (Μερα 1)

Μεσημερι

Γυρισα σπιτι, καταϊδρωμενη, κουρασμενη, με τεραστιο πονο στο γονατο και τι βλεπω;; Την μανα μου να εχει κανει γεμιστα με κιμα αντι για το υπεροχο φαγητο που μου υποσχεθηκε. Αρχιζω να την φωναζω γιατι με εγραψε τελειως σημερα και μου λεει: -Μυρτω αν δεν γκομενιαζες απο εδω κι απο κει θα εκανα οσα μου ειχες ζητησει, καλα ρε κοριτσι μου με τον γιο του μανατζερ του σουπερ μαρκετ;; Αυτο τον χαλβα τι του βρηκες;; Βρωμερη λερα ειναι σαν τον πατερα του. Σοκαριστηκα. Λεω που το εμαθε η καριολα για αυτον; Αλλα μετα θυμηθηκα οτι ο βλακας κοκορευοταν για το οτι φασωθηκε με μια μικροτερη, ενω το μονο που συνεβει ηταν να ερθει απο πισω και να με αγκαλιασει... Τετοιους βλακες δεν τους μπορω. Να ηταν τουλαχιστον ωραιος να πω σταδιαλα να παει αλλα τετοιο λεσι ποτε δεν εχει δει κανεις. Καθως τρωγαμε ηρθε ο μπαμπας μου και μας λεει: -Κοριτσια μολις επιασα δουλεια σε ενα πολυ ωραιο μερος, ενα στριπ κλαμπ για ανδρες. Κοιταζομαστε εγω και η μανα μου και λεμε και οι δυο: -ΝΑ ΤΑ ΛΕΦΤΑΑΑΑ. Το ξερατε οτι καθε εργατης σε τετοια μερη βγαζει 200€ την μερα;; Ουτε ο Μερσι πως τον λενε δεν βγαζει τοσα σε μια μερα. Πω με κουρασαν, παω για υπνο...