Η ημερα της Μυρτως (Μερα 1)

Βραδυ

Αχ περασα υπεροχα, τοσο υπεροχα που πηγαμε και σπιτι της θειας μου της Κετς, η οποια ειναι κουφη και τυφλη και δεν ξερει ποιος μπαινει κ ποιος βγαινει στο σπιτι ( εχω βγαλει αντικλειδι για καθε περιπτωση και τα εχω κρυψει σε 8 σημεια του σπιτιου ετσι ωστε αν χασω το ενα η ξεχασω που ειναι θα εχω εναλλακτικο κλειδι). Κιετς που λες ο καθένας τους μετα απο διαφορα παρακαλετα προσπαθουσε να με ρίξει, και ο Σπύρος να μου δινει μια στα πλευρα να με ξαπλωσει με ολη του εννοια.  Λιγο μετα μας ακουσε η θεία Κετς και ηρθε τρεχοντας και αντίκρισε τα παλικαρια αυτα να ειναι ολοι από πανω μου. Πηρε το μεταλλικό τετοιο τη σιδεροστρα και σαν σωστος ακοντιστης το πέταξε και τους πέτυχε όλους. Τετοιο βιζιον και σημαδι δεν το πίστευα. Μετα απο ολα οσα ακολούθησαν γύρισα σπιτι μου κουρασμένη απο την ιερη δουλειά που εκανα και σήμερα...