Producer (COMPLETED)

Part-32(Final)(Z and U)

(Zawgyi)
အခ်စ္လို႔ ယံုၾကည္ထားတဲ့အရာက အခ်စ္မဟုတ္တာမ်ိဳး
ဒါမွမဟုတ္ ကိုယ္တိုင္က အခ်စ္ကိုနားမလည္တာမ်ိဳး။

ဘယ္ေတာ့မွ လႊတ္မွာမဟုတ္ဖူးထင္ခဲ့ေသာ လက္ဆီကလြတ္ရတဲ့အခါ ရပ္တည္ႏိုင္စြမ္းမဲ့ ျပဳတ္က်သြားရသလို၊ အျမဲတေစယံုၾကည္ထားမိတဲ့ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာေတြအေပၚ သံသယဝင္လာတဲ့အခါ ေၾကာက္စရာအေကာင္းဆံုး ေဝဒနာကိုခံစားရသည္။

တစ္ဦးတစ္ဖက္ထဲခ်စ္ရတဲ့အခါ ဘယ္ေလာက္မ်ားပင္ပန္းသလဲ။ တစ္ေယာက္ေယာက္လက္ကိုဆြဲကိုင္ဖို႔ရာအတြက္ ဘာလို႔မ်ားခက္ခက္ခဲခဲ႐ွိေနရတာလည္း။

ကုန္သြားတဲ့အခ်ိန္ကာလေတြၾကားထဲ သူဟာကိုယ့္အေပၚ ဘယ္ေသာကာလက ခ်စ္ျခင္းေတြပယ္ျဖတ္ခဲ့သလဲေတြးမိေသာအခါ သိမ္ငယ္ရသည္။

အပူအပင္ေတြဟာ ေျပာစရာမလိုပဲ ေလာကမွာေနရာယူတတ္ၾကၿပီး ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာျဖစ္ရဖို႔အတြက္ၾကေတာ့ စမ္းသပ္ခ်က္ေတြကမ်ားလိုက္တာ။

ေမွ်ာ္လင့္ရင္း အသက္႐ွင္ဖို႔ေျပာေနၾကတဲ့ အသိပညာ႐ွင္၊ အတတ္ပညာ႐ွင္ေတြကေရာ ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္မဲ့တာမ်ိဳးၾကံဳဖူးၾကေလမလား။

ကိုယ္အသက္႐ွင္ေနတာ ဘာလို႔ရယ္မွန္းမသိေလာက္ေအာင္၊
ကိုယ္လိုခ်င္ခဲ့တဲ့ တပ္မက္မႈေတြက ဘာမွေသာက္ေရးမပါတာလားေတြးမိတဲ့အခါ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုပဲ နာက်င္ပစ္လိုက္ေစခ်င္သည္။

အရာရာကို တိတ္တဆိတ္ေလးနဲ႔ အကုန္လံုးဆီကေန ခြဲခြာထြက္ေျပးသြားသင့္သလား။ ဟင့္အင္း.....ၾကည့္ရအုန္းမဲ့ မ်က္ႏွာေပါင္းမ်ားစြာက႐ွိေသးသည္။ဒါေပမဲ့ ကိုယ့္နာက်င္မႈေတြကေရာ။ ဘာကိုေရြးေရြး ေနာင္တပဲ က်န္မဲ့ အေျခေနမ်ိဳးမွာေတာင္ ေရြးခ်ယ္ရခက္ေနတဲ့အခါ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုသာ ဟားတိုက္ပစ္လိုက္ခ်င္သည္။

အားလံုးျပည့္စံုေနတယ္ထင္ေပမဲ့ လိုအပ္ခ်က္တစ္ခုထဲအတြက္ ဘဝတစ္ခုလံုးကုန္ဆံုးပစ္လိုက္ခ်င္တယ္ဆိုတာ ေသာက္ေပါဆန္ေပမဲ့ ျဖစ္ႏိုင္တာပဲမို႔လား။

"ခ်စ္တယ္ဆိုတာကလြဲ ၿပီးေျပာပါတဲ့.....ဟက္....ငါ့မွာအဲ့စကားကလြဲရင္ဘာေျပာစရာ႐ွိလို႔လည္း"
နံရံထက္က အျပံဳးႏုႏုပိုင္႐ွင္အား လက္ညႇိဳးထိုးကာ ခပ္ေလးေလးေျပာပစ္လိုက္သည္။