ALACAKARANLIK

#1

Ben Bella Swan 17 yaşındayım çokta mutlu bir hayatım olduğu söylenemez.Annem ve babam ben çok küçükken ayrıldı.Ben annemle yaşıyorum ama şimdi babamla birlikte Forks'ta kalmam gerekiyor.Phoneix'i özleyeceğim.(ama özlemeyeceğim birşey var annemin yeni kocası) Çantamı aldım odama sonkez baktım ve aşağı indim.Üstümde bir ceket ve altımda bir kot pantalon vardı.Çantamı arabaya koydum.Valizlerimi taşımak için anneme yardım ettim.Arabaya bindim ve kulaklığımı taktım.Havaalanına gelince annemin yanağına bir öpücük kondurdum."Kendine iyi bak derslerine iyi çalış ve iyi vakit geçir tatlım" dedi annem."Hoşçakal" deyip uçağa bindim ve kitabımıaçtım.Bu atada bir sı.Ben aslında normal değilim.Azok gezegeninden geliyorum.Harry adlı bir adama bağlıyım.Biz savaştayken Doktor adlı bir zaman yoşcusı bizi kurtardı.Yani ben,Narnia ben Harry.Harry ve beni dünyaya farklı ailelere bıraktı ve onlara sahte anılar yarattı. Bir süre sonra Narnia kurt adamları ve vampirleri öldürmemizi istedi.Bizse onun emrine karşı geldik Narnia hepimize çok sinirlendi özelliklede bana.Çünkü benim ailem Narnia'nın en eski ve en iyi dostuydu bu nedenle Narnia bizden ayrıldı.Ve işte gerçek ben.Kitabımı okurken hostes "birşey istermisiniz?" diye sordu."bir kutu kola" dedim.Kolayı beklerken kitabıma devam ettim.Kolam geldinde kitabımı çantama koyuyordum.Her zamanki sakarlığımla elim masaya çarptı ve kola üstüme döküldü.Çantamda bir peçete çıkardım.Üstümü temizledikten sonra uçak inişe geçti.Ve sonunda Seattle havalimanına indim.Uzun bir koridordan geçtikten sonra  harlie'yi gördüm.Ona el sakladım."Merhaba baba" "Merhaba kısım.Nasılsın?" "İyiyim sen?" "İyi" dedi ve valisini taşı akta bana yardım etti.Zaten çok eşyam yoktu çünkü alışverişten nefret ederdim.Kabinlerde koca bir gün harcamaktan nefret ederdim.Yol boyunca hiç konuşmadık.Forks'a geldiğimizde Charlie valisini odama çıkardı.
Ve beni yalnız bıraktı.