İsmet Özel. Siirleri Ve Sözleri

Gececil kuşlarının ürkmediği Aydınlık

Günlerimize 

o ilkel sesleri karışır ya 

gemileri annelerinden çok seven çocukların 

bir adam gelir ya 

devinen bir sancıdır artık 

gelir eski günlerden 

ve uzar sanki uzar 

ırzına geçilmiş bir kahramanlık. 

Sinsi gülüşlerimizdir şimdi pis bir suda yıkanan 

korkulardır katar katar inenler gökyüzünden. 

Ay sürekli yükselirse içimizde 

çirkin ama güçlü bir tanrıya taptığımızdandır 

ondan ki sıkıcıyız bu eski ayaklarla 

ondan ki ulu bir tiksintiye hazırlanmışız, 

Kemerlerimizdeki en güzel geyik ölüm. 

Ama kim? Ben miyim burda bir esrime mi 

nedir bu kuşların uçuşunda gördüğüm? 

Aptalca beklerim o hiç sökmeyecek şafağı. 

Oysa yüreğimden akan o derin suda 

kırmızılar öylesine yırtılır ki 

siner kan, 

huysuz kemanlar dolar şahdamarıma, 

yansır kin savaşçıları, gürül gürül ordular 

utancın köpürttüğü yanaklarımdan. 

Köz komamış ateşinden bize o adam 

şimdi gülüşlerimiz yırtıcı, gülüşlerimiz korkunç 

ağır, kara bir zırh taşıdığımızdan. 

İsmet Özel