사랑해 / Seni Seviyorum / \ jenmin, rosekook, Vlisa, jinsoo /

💙

Yağmur

Hala aklım Güney'deydi. Hala onu düşünüyordum, yapamıyordum, dayanamıyordum, ilk defa birini sevmiştim ve o kişi'nin de sevdiği bir kız vardı. Neden kendi kendime ümit yapmıştım ki, neden olmayacak bir hayal'in peşinden sürüklemiştim kendimi...?

Son bir defa arkama döndüm. Umut ediyorum, Güney arkamdan koşsun. Her şey yalan o benim sevgilim değil, her şey oyun'dan ibaretti, ben sadece seni seviyorum dese olmaz mıydı? Mutluluk bana haramdı, ben mutlu olamayacak insanlardandım. Kendimden iğreniyordum, hemde çok, bu kadar çok severken, sanki sevgilimmiş de ayrılmışız beni aldatmış gibi hissediyordum. Ama o da haklıydı beni sevmek zorunda değildi, istediği ile sevgili olurdu, ben kendi yoluma bakacaktım artık. Kızın dedikleri zaten sinirimi bozmuştu. Kıza laf soksam tartışma büyürdü. Kız elimden kurtulamazdı bu kesin. Önüme dönüp gözümdeki yaşları sildim. Hiçbir şey olmamış gibi hayat'a devam edecektim. Önüme tam dönüyordum ki birine çarpmam bir oldu. " ah başım!" Diye inleyip başımı ovaladım. Kimdi bu be hayvan gibi cüssesi vardı. Kim olduğuna baktığımda bizim alt kat'ta oturan kaan'dı. " ağladın mı sen cici kız? " Deyip bana anlamsızca baktı. En azından Kaan merak ediyordu. Güney gibi değildi, benimle her ne kadar dalga geçse bile iyi biriydi. " Hayır be nerden çıkarıyorsun ağlamadım tabiiki de " Deyip gözlerimi kırpıştırdım. Gözlerim kararma'ya başlayınca kendimi tutamadım ve sanki hiç uyanmayacakmış gibi kendimi beni tutan kaan'a bıraktım...