Yaralanan biri değildim. Acı neydi bilmezdim. Hiç yalnız kalmam sanardım. Ama insanın başına hep en korktuğu gelirmiş.
Dışarıda sağanak var ama ruhum kadar soğuk olamaz. Şemsiyemi kenara fırlattım ve yürümeye başladım. Yağmur damlaları saçlarıma değerken mutluyum. Bugün çiçek almalı mıydım ona? Lanet olsun paramı evde unuttum diye aklımdan geçirirken karşı sokaktaki güller dikkatimi çekti. Beyaz güller. Onun en sevdiği...
Gülleri kopardıktan sonra koşmaya başladım. Bugün geç kalmıştım.
•
•
•
•
•
•
•
•
umarım bu hikâyeyi okurken kalbinizde bir şeyler hissedersiniz..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
COLD HEARTS || 𝙧𝙤𝙨𝙚́ •𝙟𝙪𝙣𝙜𝙠𝙤𝙤𝙠
Fanfictionİnsanlar... Onlar niye bu kadar kötü. Kalbimi kırıyorlar ve beni darmaduman edip "iyi misin?" diye soruyorlar. Ben bunları hak etmedim desem de ne değişecek? Ben buradayım, bunları yaşıyorum ve her saniye biraz daha ölüyorum. Şimdi onun soğuk elleri...
