His Game /// Inspiracja

🌹3🌹

-A o co ci chodzi Melody? -zapytała zdziwiona Rose.
-O co mi chodzi? No podejdź tu a ci pokaże! -zdenerwowała się dziewczyna.
Rose podeszła. Melody pokazała jej zdjęcie, jak wtedy pocałował ją Zayn.
-Skąd to masz? -zapytała blondynka.
-Nie ważne. Trzymaj się od niego z dala! -wykrzyczała młodsza siostra.
-Ale to on mnie pocałował, a nie ja jego. -próbowała się wytłumaczyć Rose.
-Jak byś z nim nie poszła, to by cię nie pocałował! Proste i logiczne! -zirytowała się Melody
-Wiesz co? Nie dziwię się czemu ciebie nie chce.
Rose skierowała się do siebie, by nie wdawać się w dalszą kłótnie z Melody. Po wieczorze pełnym wrażeń szybko zasnęła.

Następnego dnia rano

Rose obudziła się chyba najwcześniej ze wszystkich domowników. Zeszła na dół. Była godzina 7:00.
-Jestem głodna, ale nie chce mi się ich budzić. Najwyżej wyżydzę coś od Ann. -pomyślała Rose.
Wyszła z domu i kierowała się do szkoły. Przy restauracji zauważyła swoją przyjaciółkę, najwyraźniej kogoś stalkującą.
-Co ty tu- -nie dokończyła bo od razu przerwała jej Ann.
-Shh... Stalkuje swojego crusha! -odpowiedziała blondynka.
-Ty też w Zaynie? OMG! -zirytowała się Rose.
-NIE! Ja w Louisie! -odpowiedziała Ann.
-To czemu do niego nie zagadasz?
-Bo nie mogę?
-Ale ja mogę.
Nie czekając na odpowiedź przyjaciółki, Rose ruszyła umówić Ann z Louisem. Podeszła do tej grupki którą podglądała blondynka.
-Który z was to Louis? -zapytała.
-Ja. -odpowiedział ciemny blondyn.
-Świetnie. Moja przyjaciółka chce iść z tobą do kina. Dzisiaj o 20:00. -zaprosiła go Rose w imieniu Ann.
-Dobra. Powiedz jej że będe. -odpowiedział Louis.
Rose odeszła od tej grupki. Zorientowała się że ma jeszcze jakieś pieniądze i że może sobie coś kupić.

Już miała zamiar wejść do sklepu, ale ktoś jej to uniemożliwił.
-Hej piękna. -przywitał się Zayn.
-Hej. Puść mnie. Głodna jestem no. -odpowiedziała Rose.
-A co dziś nic nie jadłaś? -zapytał z troską brunet.
-Nie. Nie chciało mi się wchodzić w konwersacje z Melody. -odpowiedziała zgodnie z prawdą.
-Jaką konwersacje?
-Bo ktoś jej wysłał zdjęcie, jak mnie wczoraj pocałowałeś.
-Może to ta Ari? -zasnuł teorie Zayn.
-ONA. MIAŁA. KONCERT. DEBILU. -wbiła mu do głowy Rose.
-Auch to boli. Nie jestem debil. Jestem Zayn.
-A Zayn, kim dla ciebie jestem? -zapytała się Rose.
-No przyjaciółką. Ale jak chcesz możesz być dziewczyną. -ostatnie zdanie pomyślał. 
-Dobra chcę w końcu kupić i zjeść.
-Okej, do później princess.

Po południu, po szkole

-DZISIAJ IMPREZA U BROOKE! BĘDZIE GRUBO! -wydzierała się na całe gardło Ann.
-Ta, a co z tym kinem? -zapytała Rose.
-Jakim kinem?
-No tym co cie umówiłam z Louisem. -Rose była rozczarowana krótką pamięcią przyjaciółki.
-Aaa... Przykro ale mnie nie może zabraknąć na tej bibie. Może napiszę do niego i spotkamy się na imprezie.
-Super pomysł. A no to by wypadało coś kupić na tą imprezę. -wpadła na pomysł Rose.
-TAK ZAKUPY! -wykrzyczała Ann i pobiegła w stronę najbliższego sklepu.
-Jeju jaka ona wyścigówka. Normalnie ma w sobie tyle energii. -pomyślała Rose i poszła w ślady przyjaciółki.

Wieczorem, impreza u Brooke

-Fajna muza, super ludzie. Biba na całego. -stwierdziła Ann.
Tańczyły gdy nagle podszedł do nich Louis.
-BOOO! -przestraszył Ann.
-hshdhdjdjdndnd OMG PRZYSZEDŁEŚ! NIE WIERZĘ! ROSE USZCZYPNIJ MNIE! TO SEN I ZARAZ SIĘ OBUDZĘ, CO NIE? -Ann nie mogła uwierzyć że Louis przyszedł.
-EJ obiecałem że przyjdę, to przyszedłem. -wyjaśnił Louis.
-Rose możesz pójść po coś do picia? -poprosiła przyjaciółkę, Ann.
-Okej lol. -Rose poszła po picie.

W kuchni już było mniej ludzi, niż w salonie. Przy napojach stali Jayden, Melody oraz jakaś nieznajoma dziewczyna. Rose postanowiła się z nią zapoznać, bo wyglądała jakby nikt się z nią nie zadawał.
-Hej, jestem Rose, a ty? -zwróciła się do nieznajomej.
-O cześć. Ja jestem Hannah. Ty to jesteś ta siostra Melody? -odpowiedziała nieznajoma.
-Tak. Czemu z nikim nie rozmawiasz? -zapytała Rose.
-Czekam na moją przyjaciółkę, Charlotte. Tylko z nią mam taki dobry kontakt. -odpowiedziała Hannah.
-Aha. Chodzicie razem do klasy? -zapytała Rose.
-Tak. Nawet razem siedzimy w ławce.
-Ja też chodzę do klasy z Charlotte, a jakoś cię nie widziałam.
-Bo byłam chora. Charlotte napisała mi w SMS że jest impreza u Brooke i każdy z klasy jest zaproszony. -odpowiedziała Hannah.
-A ok. No to miłej zabawy Hannah. -powiedziała Rose i odeszła w stronę salonu.

-EJ a gdzie wszyscy? -zapytała się Rose, gdy w salonie byli tylko Ann i Luis.
-A poszli na pizzę. -odpowiedziała Ann.
-EJ ja też chciałam. -powiedziała z wyżutem Rose.

22:30, koniec imprezy u Brooke

-Wiesz co Ann? Pragnę ci podziękować za zabawny wieczór. Było super -na te słowa Louis przytulił blondynkę, a ta zemdlała.
-Czy ona tak na serio? -zapytał Louis Rose.
-Najwidoczniej. A już myślałam że dedła na zawał. -zaśmiała się Rose.
-Dobra, prowadź do jej domu. Nie może tu zostać, bo Brooke prędzej ją zamorduje. -zażartował trochę Louis.

W domu Ann

-To jej pokój. Połóż ją tu. -nakierowała Louisa Rose..
-Okej... Ale przyznam. Ma ładny dom. -zadziwił się Louis.
-Pff... Też mi coś. -Rose wywróciła oczami.
-Okej ja już spadam. -powiedział Louis i wyszedł.
-Pff... ,,Ma ładny dom". Co on jest bezdomny, że tak się fascynuje czyimś domem? -powiedziała do siebie Rose.

00:15

-Dobra ona jeszcze się nie obudziła, a ja muszę iść po pizzę którą zamówiłam. -pomyślała Rose.
Po cichu wyszła z domu i skierowała się do całodobowej pizzeri. Nagle gdy była przy lokalu, zauważyła znajomą twarz. Nie mogła uwierzyć własnym oczom. Ta osoba gdy ją zauważyła, wstała od stolika i pobiegła w jakąś ciemną uliczkę.
-Jak to nie możliwe! Przecież ona nie żyje! To pewnie były zwidy! Przecież by mnie nie okłamała! -w głowie Rose było teraz wiele myśli.

W tym samym czasie

Wbiegła do jakiejś klatki.
-Oby za mną nie pobiegła -powiedziała do siebie i zaczeła schodzić do piwnicy.
Było to okropne miejsce, ale miała tam do załatwienia ważną sprawę.
-O przyszłaś przed czasem. Jest 00:20, masz jeszcze 10 minut. -powiedział tajemniczy mężczyzna.
-Musiałam zwiewać bo zauważyłam Rose.
-Co? Ale jak to? I nic jej nie zrobiłaś?
-Przepraszam. Ale ja nie potrafię.
-Och (XYZ), ale będziesz musiała prędzej czy później.
-Na razie się nie domyśla że jestem-

***********************************

Rozdział równo 1000 słów. Może oceńcie mój sposób pisania. Bo dla mnie jest nowością pisanie w narracji trzecioosobowej. Osobiście wolę pisać jako pierwsza osoba, ale charakter moich książek, pozwala tylko na narracje trzecioosobową. Ta narracja właśnie najlepiej oddaje rozwój wydarzeń.
No to do następnego.