Desperate Wife

C H A P T E R 2

NAGPATULOY ang ganoong sitwasyon nilang mag-asawa. Mas lumala pa ang panlalamig ng asawa niya. Bibihira narin ito kung umuwi.

"Parang gusto ko pa matulog." Usal nito sa sarili habang yakap-yakap ang unan ng asawa.

Ilang araw narin siyang ganito. Ilang araw na rin syang nangungulila. Ilang araw na din syang nagtitiis na hindi kasamang matulog ang asawa nya. Ilang araw na ding nyang kayakap-yakap ang unan na iniisip na ang asawa nya ang kayakap.

Ang pakiramdam niya ay tinatamad siya palagi. Medyo nangayayat din siya dahil sa hindi siya makakain, nawawalan siya ng ganang kumain. Bakit pa sya kakain? Kung hindi nya kasama ang asawa nya? Dati kasi sabay silang kumain. Hindi kasi kakain si Rissa kapag hindi kasama ang asawa nya. Malungkot kasing mag-isang kumain sa harap ng hapag kainan. Oo nga't madaming pagkain ang kumain naman ng mag-isa ay nakaka walang ganang kumain. Ang tahimik.

Kaya't nakaidlip siyang muli. Wala siyang pakialam kung tatanghaliin siya magising. Naalimpungatan na lang siya ng may nabasag malapit sa kanya.

"O My Ghadd?!" Gulat nitong saad sa kung sino man ang umistorbo sa kanya.

"We need to talk. " seryosong saad ng kanyang asawa.  Kahit labag sa kanyang sarili ang sumunod sa kanya ay sinunod nya pa din.

Bumaba silang dalawa sa may sala at doon nag-usap.

"Makinig ka Rissa, kailangan natin gumawa ng kasunduan" panimula nito. "Alam naman natin pareho na hindi tayo pwede makipaghiwalay sa asawa natin diba?" Kunot-noo nyang tinignan ang kanyang asawa. Bakit ba nila pag-uusapan ang topic na iyon?

Tumango na lamang ito bilang tugon "Oo." Simpleng sagot ni Rissa. Hindi sila pwedeng maghiwalay dahil ayaw nilang madungisan ang perpektong imahe ng mga magulang nila. At pag nagkataon gagawin iyong dahilan ng mga investors nila para ipull-out ang shares sa kanilang kompanya. Ang alam ng mga magulang nila ay sobrang mahal nila ang isa't isa dahil saksi sila sa love story nila ng ito'y magsimula. Malaking kasalan kumbaga.

"Nabuntis ko sya." saad nito habang nakatitig sa mga mata ni Rissa. Hindi agad nakapagsalita si Rissa dahil sa gulat. Pakiramdam nya natiklop sya. Pakiramdam nya iiyak na naman sya. Pilit nyang pinatatag ang sarili. Sinong sya? Sinong nabuntis nya?

"She needs me, kailangan ako ni Janice!"

"W-what do you mean by that?" Pilit nitong pinapatatag ang sarili pero sa totoo lang ay gusto na niyang maghalupasay sa sakit na nararamdaman. Paano? Paano na ito? Bakit paano na ang pagmamahalan nila?

"I'm coming home here .. But sorry .. I'm going to go home often . I've been longing for Rissa, we're two years  but we can not build a child."

"So yun ba yung dahilan para magmahal  ka iba?  What if I'm pregnant Jet? Will you choose me?" Saad nito. Diretsong tumingin siya sa mga mata ni Jet. Gusto nyang makuha ang sagot sa tanong nya. Litong-lito na sya. Hindi na nya alam ang gagawin nya. Unti na lang unting-unti na lang ay pakiramdam nyang iiyak na sya.

"I'm sorry.. But, I think I love her." Ang salitang iyon ay nagpaguho ng mundo ni Rissa. Masakit na malaman na mahal nya ang iba keysa sa kanya. Masakit dahil may mahal na syang iba.

"Y-you love her? ehm! " tumikhim siya para itago ang nararamdaman. It's painful to know that he loves others at ang malala ay nabuntis nya pa.

"W-when did you know her Jet? --- Janice right? " She just tears her tears .

She's no longer Jet who is happy with Rissa. Hindi na nya nakayanan napigilan pa ang luha nya. Pinabayaan na lang nya itong lumuha. Ayaw man nitong makita na umiiyak sya sa harapan ni Jet ay hindi nya napigilan pa. She just tears her pain through her tears.