=Narrator's POV=
December 15, 2009
It was 5 o'clock in the evening. A young and wealthy-looking boy was sitting by an abandoned wishing well. He was 12 years old but is already independent and responsible, however, he is also a rebel.
People aren't allowed to go to that wishing well and drop some stuuf there. Well, he has been breaking that rule since he first went there.
While sitting by the bench near the well, his suddenly eyes widened. He saw a girl, as beautiful as a rose. He tried to hide by quickly standing up but sadly, he failed and tripped.
The young lady heard the noise the boy made while falling down. She went to him with a concerned face.
"Are you alright???" She asked.
"Hahahaha, yeah... I-I'm fine..." He sttutered covering his already red face while still on the ground.
"What are you doing here anyways? You aren't allowed here. And it's already getting dark..." the girl's expression suddenly turned into a scary glare.
=Clark's POV=
Nagising nanaman ako sa isang panaginip. Napansin ko kasing may tumutunog sa tabi ng kama ko--- OH SHT! LATE NA AKO PUNYETA
Dali dali akong tumayo sa aking higaan at tumakbo agad papuntang banyo para maligo.
Tangi** sino ba namang hindi mala-late e ang aga din naman ng pasok ko ngayon. Isa pa, this is Clark Rezena hahaha, sanay na akong malate.
Pagkatopos ko maligo eh agad naman akong nagbihis ng school uniform ko. School uniform ang sinuot ko pero ang gwapo at elegante ko paring tingnan, tsk, mayabang na kung mayabang pero di mo maikakait na maring babae ang nababaliw sa akin B)
"CLARK RENEZO, BUMABA KA NA DIYAN AT LATE NA LATE KA NA" narinig ko namang sigaw sa may salas. Psh, si dad talaga, di na nasanay, eh kanino nga ba ako nag mana. SAKANYA SIYEMPRE. Pero nagmamayari ng isang kompanya ang dad ko kaya talaga namang mas responsable siya kesa sa aken. Sayang nga naman at di ko iyon na mana hahahaha, kay ang seryoso si dad pag pagaaral ko ang pinag uusapan.
Hinablot ko na ang bag ko at bumaba na papuntang salas. Di na ako kumain ng breakfast dahil malalate pa ako lalo.
"Clark? Di ka na kakain?" concerned na tanong ni mom.
"Di na po, malalate na kasi ako lalo" sagot ko.
"Ano ba kasi ginawa mo kagabi ha?" galit na tanong ni dad. WAG MAGING DM MGA KUPAL. WALANG KABABALAGHANG NANGYARI. Sadyang naglaro lang ako ng PUBG magdamag kaya matagal nanaman akong natulog.
"HAHAHAHA WALA DAD, NAG STUDY KASI AKO BUONG MAGDAMAG PARA SA QUIZ NAMIN NGAYON HAHAHAHAHAHAHA" ako.
Napataas naman sila ng kilay.
"Oh siya, sige umalis ka na at baka gamitin ko pa yang sasakyan mo" natatawang sabi ni dad.
Tumakbo naman ako papalabas at sumakay na kotse ko. "MAG INGAT KA! GOOD LUCK SA SCHOOL" narinig kong sigaw ni mom. Linabas ko nlng ang kamay ko sa bintana ng sasakyan at nag paalam sa kanila na alam kong nasa pintuan ng bahay.
Agad naman akong nag-drive papuntang school. Bigla ko nanamang naalala yung panaginip ko kanina. tsk ang weird, tsaka may isang batang babae. Ang cute niya, kung kasing edad ko siya ngayon, mahuhulog agad ako sakanya. TAKTE ANO BANG INIISIP MO CLARK AT MAG DRIVE KA NALANG, BAKA MAKABUNDOL KA PA.
Malapit na ako sa school. Pvt*****, sana di pa ako late.
~Ilang oras ang nakalipas~
HUEHHEEUHEUE DI AKO NA LATE. ISANG HIMALA! Gulat na gulat ang mga classmate ko ng nakita nila akong maaga dumating. Their reactions were priceless. Magbabagong buhay na ako this 2019. Magiging good boy na ako B)
Kahit na sanay ang mga tao sa bw!$it kong personality. Inlab parin ang mga babae sa'kin dahil sa, ano panga ba, sa kagwapuhan ko B>
Reccess na nga pala at nakatunganga parin ako dito sa classroom at ginagawa tung di natapos na activity ko, tsk. Mamaya ko na tatapusin, kakain muna ako.
Lumabas na ako ng classroom at pumunta na sa canteen. Bumili ako mg pizza at coke, grabe naman ang school na ito. Naghanap ako ng lamesa na walang taong nakaupo, gusto ko mag solo.
May bigla namanng lumapit na mga lalaki sa akin, nueng ginagawa nyu- ay qaqu sina Adrienne and Friends pala ang kaharap ko ngayon, tsk mga baduy. Tumalikod nalang ako, nagsasawa na akong makita pagmumuka nila.
"Wag mo nga kaming talikuran, tarantado" sabi ng kasama ni Adrienne sabay sipa sa upuan ko. Medyo natapos naman yung coke ko. Tsk mga panira ng araw.
"Duwag lang yan" sumbat ni Adrienne. Di talaga to titigil hangga't di nakukuha yung gusto niya.
Bigla naman niyang hinampas ang kamay niya sa lamesa. Natapon na talaga yung coke ko. Sumusobra na ang mga kupal.
Hinila ko ang kwelyo ni Adrienne at napa-glare sakanya. "Wala akong ginagawa sayong kupal ka, kung gusto mong kunin yung dati mong pwesto, umayos ka at talunin ako" ako
Nag tinginan naman ang mga tao sa'min, binitawan ko ang kwelyo niya ng patulak. Galit na tumingin sa'kin ang mga kasamahan niya. Akmang susuntukin na sana ako ng isa ngunit pinigilan naman ito ni Adrienne.
BOOGSH!!!
Putanginang gago ka. Sinuntok ako ni Adrienne sa mukha. Pinunas ko ang dugong nanggaling sa pumutok kong labi.
BOOGSH!!
Isang malakas naman nasuntok ang binalik ko sakanya. Kung ako nakatayo parin, siya natumba. Tsk, weak.
Sinenyasan naman ni Adrienne ang kanyang mga kasamahan na sugurin ako. Gagu ang dami nila. Hindi yun patas. Kaya tumakbo nalang ako ng tumakbo hanggang sa makalabas ako ng campus, hindi parin ako tumigil dahil baka maabutan pa nila ako. Tumakbo ako hindi dahil sa duwag ako, kundi dahil hindi patas na lumaban ako nang ako lang mag-isa laban sa pitong tao. Matalino lang talaga ako.
TO BE CONTINUED....
----------------------------
VOTE AND COMMENT YOUR THOUGHTS IN THE STORY, MAKIKINIG AKO AAYIII33~~
TO EVERYONE WHO'S READING THIS, I.LOVE.YOU.MWAH. UWU
Thanks for reading!
YOU ARE READING
30 Days Worth A Wish «Slow Update»
Short Story"I can feel myself slowly fading from your mind." Why do people come and go they ask? Suddenly comes to you, and suddenly leaves, and never comes back. But what if... They actually came back to you for only a period of time?
