Aşk Okulu

"Süpriz Misafir."

Geri döndüüm :3. Biraz geç oldu canlarım ama ilham gelmedi, telefonum bozuldu, okullar derken bir türlü yazmadım affedin beni *-*. Artık yeni bölümler daha kısa sürede gelicek. İyi okumalar. -Bu arada medyadaki Eda. -

Bugün geç kalktım. Yataktan kalktıktan sonra elimi yüzümü yıkadım ve kahvaltıya yöneldim.
Kahvaltımı bitirdikten sonra oturmuş televizyon izlerken kapı çaldı. Kendi kendime; Kim geldi acaba? Biriyle buluşalım diye konuştuğumu sanmıyorum. Diyerek kapıya yöneldim. Kapıyı açınca annemle babamı karşımda bulunca
-Aa anne, baba sizin ne işiniz var burda ?

demekten kendimi alamadım. Tabii annemlerde bu sorunun cevabını verdiler :
-Kızımız burada neler yapıyor görmek istedik. Hem bakalım bizim prensesimiz bizi özlüyormuymuş ?

Bana prensesim demelerinden hoşlanmıyordum. Büyüdüm artık diyorum ama anlamıyorlar işte ne yapıcaksın.
-Özlemez olurmuyum canlarımm.

Dedikten sonra birbirimize sarıldık ve onları içeri aldım.
-Anlat bakalım okul nasıl gidiyor ?

-Alışmaya çalışıyorum babacım. Malum daha ilk hafta anca alışırım.

-Tabii canım o kadar kolay değil yeni geldiğin bir okula alışmak.

Böyle konuşurken telefonum çaldı. Annemlerden izin istedikten sonra içeri gidip telefonu açtım.
-Alo ?

-Merhaba Deniz ben Ayaz.

-Aa Ayaz. Telefon numaramı nerden buldun ?

-Eda'ya sordum o da verdi. Neler yapıyorsun ?

Sesi heyecanlı çıkıyordu. Benimle buluşmak istiyordu sanırım. Ama annemler gelmişti maalesef başka bir sefere.
-Annemler geldi onlarla salonda oturuyorduk.

-Belki buluşuruz diye düşünmüştüm.
İnş cnm ya .s
İç sesimi susturduktan sonra bende

-Evet başka bir sefere. dedim.

-O zaman görüşürüz.

-Görüşürüz.

Dedim ve telefonu kapatıp annemlerin yanına gittim.

-Kimmiş arayan ?

Off birde annemlere söylemem lazım. Neyse arkadaşım diyip geçiştiririm.

-Okuldan arkadaşım anne ödevleri falan sordu.

-Tamam kızım.

Biraz üzgün görünüyorlardı. Acaba birşey mi oldu ? En iyisi sorup cevabını almak.

-Anne neden birden buraya geldiniz ? Yani birşey mi oldu ? Biraz üzgün görünüyorsun

-Sence söyleyelimmi Emre ?

-Noluyor neyi söyleyeceksiniz ?

-Denizcim.. Maalesef babanın çalıştığı şirket battı ve baban işsiz kaldı. Bizde buraya iş bakmaya geldik.

-Ne ?! Neden daha önce söylemediniz ?

-Seni üzmek istemedik. Baban iş bulana kadar burda kalacağız.

-Tamam annecim ben sizin odanızı hazırlarım.

-Hiç zahmet etme kızım ben hazırlarım herşeyi.

-Aa olurmu öyle şey anne benim evim sonuçta ben sizi ağırlıyorum.

Dedim ve hep birlikte gülmeye başladık. Zaman geçiyordu, artık benimde kendi evim vardı. Eskiden herşeyime yardım eden anneme artık ben yardım ediyordum.

Annemin yataklarınıda yaptıktan sonra anneme seslendim :

-Annee ? Sizin eşyalarınız nerde peki ?

-Arabada kızım arabada. Babana söyleyimde getirsin onları.

-Emree ! Arabadan eşyaları getirirmisin canım ?!

-Tamam hayatım getiriyorum.

Bizim ailemizde böyleydi işte. 3 kişiden oluşan, sevgi, mutluluk dolu bir aile. Ve ben bu ailede olmaktan gurur duyuyorum.

Akşam yemeğini de yedikten sonra televizyon izlemek için salona geçtik. Bugün televizyonda pek birşey yoktu, tabii annemin favori programı Bu Tarz Benim hariç. Ordaki Özlem'e gıcık oldum valla. Kız sadece jürinin gözüne girmeye çalışıyor. Neyse dedikodu yapmayımda izlemeye devam ediyim.

Yatma vakti gelmişti. Yarın okula gitmek istemiyorum ama mecburen gidicez. Pjamalarımı da giydikten sonra hep böyle mutlu bir aile olmamızı ve babamın bir an önce güzel bir iş bulmasını dileyerek yattım.