Beschuldiging

108 8 0
                                    

"Wat een klootzak, zei Sera in de pauze tegen haar vriendin Irene. Irene knikte. "Die Sven is wel een lekker ding he?" Zei ze. "Nogal, grinnikte Irene. "Ik denk dat ik een nieuw vriendje heb gevonden". Zei ze. En ze lachten allebei.

Sven liep naar de meiden toe om een praatje met ze te maken (wat ze helemaal niet erg vonden.)

Intussen stond Daniël aan de andere kant van de Aula naar Sven te kijken, terwijl Irene zijn ketting vasthield. De ketting met het Symbool wat niemand ooit had begrepen, maar dat zou gauw genoeg komen. Daniel keek hoe sven naar de meiden liep en met ze begon te praten. Hij zag de meiden lachen. Daniël liep ook naar Sven en de meiden toe. Hij mocht Sven niet, en hij wist precies waarom. "He Sven, zei hij."

Sven en de meiden keken tegelijk om. "Schijnt in Eindhoven de zon nooit, of is iedereen daar zo bleek" vroeg hij met een spottende ondertoon. "Ehm..." stotterde Sven, die nog bleker werd.

"Nou?" Vroeg Daniël met een gemene grijns. "Ehm...ik heb een huidziekte....uhm...mijn huid is bleker dan die van normale mensen.." zei Sven, en voordat iemand wat kon zeggen liep hij gauw weg. "Aww....gevoelige jongen, hoor." Zei Daniël. "KLOOTZAK!!" schreeuwde Irene woedend en sloeg hem hard in zijn gezicht. De rest van de meiden keken hem even woedend aan en liepen gauw van hem weg, en zochten Sven. Maar Sven was weg. Vreemd, niemand kan in 5 seconden opeens uit de Aula zijn. Daniël wreef over zijn wang terwijl hij nadacht. Hij wist zeker dat Sven wat verborgen hield. En hij wist precies wat.

The outsidersWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu