SEÇİM || Mario Götze

-1-

''Adelinda! Uyan artık! Adel!''

Ağabeyimin ısrarla bana seslenmesi üzerine gözlerimi açmaya çalışıyorum. Ağzımda ekşi bir tat var ve gözkapaklarımı güçlükle açık tutuyorum. Benim bu halime aldırmadan hızla konuşmaya devam ediyor.

''Hadi ama uykucu, sana kendi ellerimle kahvaltı hazırladım.''

Gözlerimi tavandan ayırıp onun mutlu gözüken suratına çeviriyorum. Sabahları -özellikle yeni kalktığımda- oldukça agresif oluyorum ve bu etrafımdaki insanlar için pek de iyi değil. Bu yüzden Mesut'a cevap vermek yerine yatakta doğruluyorum ve elimi ağzıma götürerek esniyorum. Canım sıkılıyor.

''Sen yüzünü yıka, ben aşağıdayım.'' diyor şakağıma ufak bir öpücük kondururken. Tam odadan çıkacağı sırada arkasından sesleniyorum.

''Sırf üvey kardeşinim diye bana böyle iyi davranmak zorunda değilsin.'' Sesim oldukça soğuk çıkıyor. Şaşırıyorum.

Ayağa kalkıp banyoya doğru giderken ona bakıyorum. Arkası bana dönük, ellerini kapının sağına ve soluna koymuş, omzunun üstünden bana bakıyor. Gözlerinde anlamını çözenediğim bir ifade var. Kırılmış mı?

O an ağzımdan çıkan o cümle için pişman oluyorum. Özür dilemek için ona doğru yürürken odadan çıkıyor ve merdivenden gelen ayak seslerini duyuyorum. Omuzlarımı düşürüp banyoya doğru yürüyorum. Kapıyı arkamdan örtüyorum ve aynada yansımama bakıyorum. İçimde bir sıkıntı var. Az önce yaptığım aptalca şeylerden dolayı. Dağılmış kahverengi saçlara ve yine aynı renk gözlere bakarken onun gönlünü nasıl alacağımı düşünüyorum. Ona bir maç yapmayı mı teklif etmeliyim? Musluğu açıp yüzümü soğuk suyla yıkıyorum. Saçlarımı hızlıca taradıktan sonra üstümü değiştirip Mesut'un yanına, aşağıya iniyorum. Onu masanın başucunda, duvara gözlerini dikmiş bir şekilde otururken buluyorum. Yanına gidip yanağını öpüyorum.

''Az önce söylediklerim için gerçekten çok üzgünüm.'' Bu içten bir özür. Gözlerini duvardan ayırmadan konuşuyor.

''Sana üvey kardeşim olduğun için ya da kardeşim olduğun için iyi davranmıyorum. Sana, seni sevdiğim için iyi davranıyorum. Aslında ne var biliyor musun?''

Gözlerini benimkilerle buluşturuyor. Kırılmış, üzülüyorum.

'' Üvey olduğun tamamen aklımdan çıkmış.''