“ipaliwanag mo na saakin yan!”
“buti nga dad hindi ako bumagsak.”
“ pero mabababa ang mga grades mo doon narin papunta yun kung hindi mo aayusin yang pagaaral mo ay mababaksak ka rin.”
“pero da-”hindi ko naituloy ang sinabi ko
“At yan pa! ang galing mo naring sumagot sagot sakin, yan bah? Yan ba ang natututunan mo sa pag-aaral mo ha? Zine? ” dad
Alam kong lalong nagalit si daddy sana hindi nalang ako sumagot, pero naman tama naman din ako ahh.alam ko kung pano magalit si papa at sa mga oras na to ay malamang na galit na galit na ito. At mas nagalit pa ito sa tinurang kong pagsagot sagot.
“Zine, hindi barya ang ibinibigay ko sa eskwelahan mo”
“Dad, alam ko naman po yun. At pinahahalagahan ko ang lahat ng yun dad. Ang nasabi ko”
“Pinahahalagahan? Yun ba ang tawag dun Zine? Sa ganitong paraan ? Ang pagbibigay ng mabababang grades, ganito ba ang pagpapahalaga na tinatawag mo?”
Hindi na ako sumagot, tama naman si dad. Ilang sandali pa ay may kinuha ito ng isang bagay na naka sabit sa gilid ng aking silid.
“Ano ito?” tanong ng dad
“Gitara ko yan dad.” I just state the obvious .
“Sinasabi ko na nga ba! Ito ang isa pang dahilan kung bakit hindi ka ng aaral ng maayos!”
“Dad, walang kinalaman ang gitara, kung bakit mabababa ang grades ko. “
Akmang ipapalo na sana ni daddy ang gitara sa sahig ng bigla ko siyang pinigilan at hinawakan ang kanyang kanang kamay
“Dad huwag! Yan nalang ang tanging alaala na naiwan sakin ni kuya”
“Ito, at itinuro ng dad ang gitara. ”ito ang dahilan kung bakit namatay si Franco!”
Alam kung ako ang may kasalanan sa aksidenting nangyari kay kuya. Hindi man kayang sabihin ni daddy ay alam kung ako ang may kasalanan.
End of the Flashback
Napailing siya sa alaalang iyon noon ko napagtanto na kaya ganoon ang trato sa akin ni daddy ay dahil ako ang sinisisi nito sa pagkamatay ni kuya Daniel. Pinahid ko ang aking luha. Sinulyapan ko uli ang rearmirror.
“SH*T!” ang tanging nasambit ko
May nakasunod na pala sa akin. Binilisan ko ang pagpapatakbo ng sasakyan. Limiko ako sa isang mailit na daan at tumigil doon, hanggang sa makalagpas ang mga tauhan ng daddy na humahabol sa akin. Nang makasigurong wala na nga ang mga tauhan ni daddy ay pinaandar ko na ang sasakyan at pinaharurot iyon. Kasabay niyon ay muling nangbalik sa akin ang mga alaala. . . .
