TUMUL OY si Franzine sa bahay ng kanyang kaibigan na si Yrianne. Alam niyang hindi siya matutunton doon ng Daddy niya dahil hindi nito kilala ang mga kaibigan niya. Mula nang mamatay ang kanyang kuya, si Yrianne ang nagging pinakamalapit niyang kaibigan, kaya ditto niya naisipang tumuloy pansamantala. Bukod saw ala na siyang ibang matatakbuhan, may kailangan din siya rito at sa asawa nitong isang private investigator.
Kaunti lang ang dala niyang pera at alam niyang mabibigyan siya ng tulong- pinansiyal ni yrianne. Clinical instructor ito sa isang sikat na unibersidad sa Davao City kaya balak niyang isangla muna rito ang kotse niya. Hindi niya puwedeng ibenta iyon dahil sa iyon sa mga natitirang naiwan sa kanya ng kapatid niya. Kung hindi lang niya kailangan ng pera, hindi niya isasangla iyon.
Zine’s POV
“Ria, pasensiya ka na sa abala ha ?” sabi ko sa aking kaibigan habang humihigop ng kape
“Naku, sino pa ba ang magtutulungan kundi tayo tayo lang rin?”
“Nandito ba si Logan?” si logana ng anasawa ni Ria o Yrianne, isa sa mga kasama ni kuya sa banda nung ngsa cafeteria pa ito.
“Natutulog pa, eh!”
Napatingala ako sa wall clockna nakasabit sa dingding. Mag- aalas- singko na pa lang ng medaling araw. Tatlong oras din akong nagpaikut-ikot sa mga kalye ng siyudad bago tumuloy roon.
Hindi na ako nagpaliguy-ligoy pang sabihin ditto kung ano ang nangyari at kung bakit siya naroon. Alam niyang maiintindihan siya nito.
‘’Kung iyon lang ang kailangan mo, magwiwithdraw agad ako mamaya ng three-hundred thousand sa bangko. Saan mo ba balak pumunta?”
“Sa Mainila siguro. Makikipagsapalaran na lang ako. MAgtrtrabaho o magtatayo ako ng negosyo. Kahit ano, basta hindi ko ng kailangan makisama pa kay Daddy.”
“Paano ang pag-aaral mo? Two years nalang ay magtatapus kana ah? Sigurado ka nab a ?”
Hindi ko sinagut ang tanong niya.Nag-kibit balikay ako. “Ria, may isa pa sana akong kailangan.”
“Ano naman yon ?”
“kailangan kong makausanp si Logan”
Paggising nga ni Logan ay nag usap kami. Naintindihan naman nito ang nais kong mangyari.
Nang araw ding iyon ay lumipad na siya patunggo sa maynila. Iiwan niya pansamantala ang ligar na nakapagpapaalala sa kanya ng maraming bagay. Labis ang pasasalamat niya sa kaibigan niyang si Yrianne at Logan. Bago siya umalis ay nag-iwan siya ng numerong maaring tawagan ng mga ito kung sakaling may maghanap sa kanya sa bahay ng mga ito.
#################################################
Later ♥
Note : Yes! Finally nasa chapter twelve na po tau. More COMMENTS po and VOTES PO. Nakakagutom talaga, teka ha may pagkain nga pala ako dito, wait lang mag memeryenda muna ako, okay lang ba ? mamaya nalang ulit ako mag u-update ng next chater, ginugutom kasi ako. hehe :))
Qoutes:
There is only an amount of pain that I can take; even the kindest person has its limits. No matter how important you are to me if you keep on hurting my feelings then do not be surprise if one day I’m out of your life.
GoDbless us always ♥
