Aslında senle ben yani biz tamdık öyle değil mi sevgilim? Sevgilim deyince insan bir garip oluyor farkındayım. Ama alışmak lazım. Sen varken de diyordum, şimdi sen yoksun yine diyorum. Bir yerlerimiz eksik hissediyor musun? Bence hissetmiyorsun. Hissetseydin eğer başkalarının dizinde değilde benim dizimde yatardın. Sahi ne güzel olurdu değil mi? Karşımızda masmavi deniz, sağ yanımızda kısık kısık yanan ateş ve dizimde sen. Hayali bile güzel be sevgilim.
Geçti... Seninle olan güzel günlerim daha muradına varamadan geçip gitti. Canım, kanım, balım, kadınım derdim. Herkese denmeyecek 4 kelime. Sen her zaman daha iyilerini hak ettin. Belki benden de iyisini hak ettin ondan gittin. Canım çok yandı biliyor musun? Ve canım yanarken etrafıma hep gülümsedim bu çok acı geldi bana. Geceleri ağlardım annem anlamasın diye yastığın diğer yüzünü çevirirdim hep. Ama yastığın iki yüzüde aynıydı senin ki gibi farklı değildi be sevgilim.
Ama ne diyorum ben, hiçbirşey yok gibi sabah kalkıp insanların arasına karışıyordum. Kimin haberi var ki? Kimsenin. Hemde hiç kimsenin.
Hep hayal kurardım, seninle şunu yapsak derdim. Hayallerime en güzel yakışan sendin. Ama nerden bilebilirim ki bir gün gidebileceğini. Sana o kadar çok bağlanmışım ki senin gittiğin gün dünyam durmuştu. İlk başlarda biraz zor geçti günlerim ama sonradan sonraya alıştım. Alışmak zorundaydım. Çünkü her defasında sana koştum. Fakat sen beni kocaman bir uçuruma sürükledin. Merak etme ucundayım hala. Durdum ve geçmişime bakıyorum. Geçmişim sen olmuşsun sevgilim.
Güzel günlerdi. Ama daha güzelleri de olabilirdi. Bunu sen istemedin. Hemde hiç istemedin. Ben hala aynı yerimdeyim. Her gün geçerim seni son kez gördüğüm o sokaktan. Arkanı dönüp gidişin aklıma gelir. Sabah olsun akşam olsun hep aklıma geliyorsun. Çıkıp gider misin aklımdan? Artık bedenim, ruhum istemiyor seni. Çok canımı yaktın, çok. İnanıyorum ki birdaha hiç gelmiceksin ve inanıyorum ki ben hep yarım kalcam. Bu yarım kalmışlık hep içimde olcak.
