Hoofdstuk 1

133 3 1
                                    

Avalynn P.O.V.

Het is vandaag woensdag, Mia en ik hebben net ons rapport opgehaald en we zijn nu onderweg naar de stad, want het is eindelijk vakantie. We gaan de stad in voor de laatste vakantie inkopen, want vrijdag vertrekken we al.

"Weet je eigenlijk al waar we precies heen gaan in Spanje?" vraagt Mia.

"Ik heb werkelijk geen idee, mama en Arthur willen niks vertellen. Het enige dat ik weet is dat we gaan rondreizen" zeg ik als ik mijn fiets in het fietsenrek zet.

"Vind je het spannend om weer naar Spanje te gaan?' Vraagt Mia voorzichtig. Mia kent me en weet waarom ik eigenlijk nooit meer naar Spanje wilt, daarom is het ook zo fijn dat ze mee gaat. Zij kan me daar helpen en dan hoef ik er misschien wel niemand anders over te vertellen.

"Niet echt spannend, meer heel erg stom. Na alles wat ik daar heb meegemaakt had ik gehoopt daar nooit meer terug te hoeven komen. Mijn moeder weet dat, dus ik snap niet waarom ze het hebben gekozen als vakantiebestemming" zucht ik.

Ze slaat een arm om me heen. "Weet je, we gaan er gewoon een top vakantie van maken. We gaan voor het eerst samen op vakantie, dus dat wordt zowiezo super leuk en Spanje heeft volgens mij heel veel knappe jongens, dus dat moet ook wel goed komen. En wie weet is die vriend van Collin ook wel een erg lekker ding" zegt ze met een glimlach.

Ik begin te lachen, "Als hij net zo vervelend is als Collin mag je hem hebben."

"Nou misschien wil in Collin wel, ik heb hem ten slotte nog nooit ontmoet en misschien vind ik hem wel erg leuk" Zegt ze plagend. Ik kijk haar aan met een ongelovig gezicht en barst dan ik lachen uit, "Prima als jij hem leuk vindt is hij van jou."

Lachend lopen we verder de stad in, we hebben besloten om eerst even iets te gaan drinken, want we moeten wel heel even vieren dat we vakantie hebben. We bestellen allebei een ice tea en een stuk appeltaart. Als we onze ice tea's hebben proosten we, 'Op een mooie vakantie'.

"Wat heb jij eigenlijk nog nodig?" vraag ik, als we aan onze appeltaart beginnen.

"Niet zo heel veel meer, ik heb nog een waterproof mascara nodig, een mini deo voor in mijn tas, een nieuwe beautycase, want ja de oude is te klein. Ook heb ik nog een paar extra oortjes nodig, want stel dat ik ze sloop heb ik een paar extra bij en ik wil misschien nog een spaans woordenboek kopen, gewoon voor de leuk." Ik moet lachen, een woordenboek, echt iets voor Mia om mee te nemen.

"Je hebt toch helemaal geen woordenboek nodig, je hebt mij! Je wandelende spaanse woordenboek." zeg ik lachend. Ook Mia begint te lachen, "Ja, oké, maar alsnog vind ik het leuk om er een te kopen."

"En wat moet jij nog allemaal kopen?" vraagt ze aan mij.

"Ik moet ook niet zo veel hebben. Ik wil nog een nieuw zomerjurkje, een paar nieuwe sandaaltjes, ook waterproof mascara, een aftersun, een paar nieuwe boeken en ook nog een nieuw pakje met polaroid foto's. En misschien is inderdaad een mini deo voor in mijn tas ook wel erg handig." zeg ik.

"En jij zegt dat je niet veel nodig hebt, dat was bijna twee keer zo veel als ik" zegt Mia lachend. Ook ik moet lachen, want ze heeft wel gelijk.

Na nog een tijdje gezeten te hebben rekenen we af en gaan we op zoek naar een zomerjurkje voor mij. We lopen de h&m in en gelijk is Mia allemaal jurkjes voor me aan het zoeken. Dat is zo leuk aan shoppen met Mia, je zegt wat je nodig hebt en zij gaat gelijk vijf verschillende opties voor je halen. Ik kijk zelf ook wat rond, maar voordat ik ook maar iets gevonden heb, komt Mia aan met 4 verschillende jurkjes. Ze geeft ze aan me en stuurt me naar de paskamers.

In de paskamers bekijk ik de jurkjes wat beter, 2 donkerblauwe, 1 witte en 1 mintgroene. Ik besluit eerst de mintgroene aan te doen. Hij zit leuk en heeft een open hart aan de achterkant, maar ik vind hem wel erg kort, hij komt maar net over mijn kont. Ik loop het hokje uit en Mia bekijkt me.

"Wat vind je ervan?" vraagt ze. "Leuke kleur, maar iets te kort" zeg ik en ze knikt. "Mee eens" zegt ze en ik loop terug het hokje in.

Ook het eerste blauwe jurkje was niet zo leuk, maar de tweede was wel heel leuk. Het was hetzelfde als de mintgroene, maar deze viel net iets langer en zat daardoor ook iets mooier. Nu heb ik de witte aan en ik vind hem erg schattig, ik weet alleen niet of wit nou zo een slim idee is. Het is aan de bovenkant een strak jurkje, maar hij loopt wijd uit en komt tot halverwege mijn bovenbeen. Het topje is van kant, maar de rok is gewoon simpel wit. Hij is bovenaan best die uitgesneden, maar ik denk dat het wel kan. Ik besluit om Mia te laten oordelen.

Ik stap het hokje weer uit en gelijk verschijnt er een glimlach op haar gezicht. Ik draai een rondje en kijk haar aan.

"Ja, Ava, ja. Deze moet je nemen." Zegt ze beslist.

"Weetje het zeker, is het niet te wit en is hij niet te diep uitgesneden?" vraag ik, maar ze schudt haar hoofd. "Nee, zeker niet. Hij staat je echt prachtig."

"Oké, dan neem ik deze" zeg ik blij.

Na een lange dag in de stad hebben we alles wat we nog nodig hadden en misschien nog iets meer als dat. We fietsen terug naar huis en spreken af dat Mia morgenavond bij mij logeert, zodat we vrijdagochtend vroeg weg kunnen.

Als ik thuis kom zet ik mijn fiets in de schuur en loop met al mijn tassen naar binnen. Mama zit aan de keukentafel en ik geef haar een kus op haar wang. "Hoi lieverd, hoe was het in de stad?" vraagt ze, als ik naast haar ga zitten.

"Gezellig, Mia en ik hebben de laatste vakantie inkopen gedaan en we hebben afgesproken dat ze morgenavond hierheen komt, zodat we vrijdag vroeg weg kunnen" zeg ik met een glimlach.

"Goed zo lieverd, Matthijs komt hier morgenavond ook al heen, dus dan kan iedereen elkaar nog even leren kennen." Ik zucht.

"Ik weet dat je er niet zo veel zin in hebt lieverd, maar we gaan er iets heel leuks van maken." zegt mama en doet wat haren achter mijn oren. Ik glimlach zwakjes. "Weet ik mam, ik zie gewoon op tegen Spanje en tegen een hele vakantie door brengen met iedereen zonder dat ik even weg kan." zeg ik.

Mama kijkt me met een lieve lach aan, "Dat je niet weg kan is niet waar, er zullen echt genoeg momenten zijn waarop je je kan terug trekken. En over Spanje, dat was Arthurs idee, en hij wilde zo graag dat ik echt niet kon weigeren. Helemaal omdat ik van jou niet mag vertellen wat er toen gebeurt is, dus je moet je er gewoon even doorheen slaan en misschien als we er zijn ben je wel blij dat je terug bent" zegt ze en ik knik. Ze heeft gelijk van mij mag ze niet zeggen wat er in Spanje is gebeurt, dus dan is het mijn eigen fout.

"Ik ga even naar boven, alvast beginnen met inpakken enzo." Zeg ik en sta op.

"Dat is goed lieverd, ik roep wel als het eten klaar is."

Heey, dit was hoofdstuk 1, ik hoop dat je het leuk vond. Als ik ergens foutjes heb gemaakt laat het me dan weten. Volgende week zal er een nieuw hoofdstuk komen.

XXX-jes Mij.

Falling in love in SpainWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu