თავი 5

3.2K 208 19
                                    

მეორე დღე:

სიჰვა- რას აპირებ?

მე- არ ვიცი აქ დარჩენა მომიწევს.

სიჰვა-ათი დღე?!

მე- ხო და ჩემს სახლს მიხედე რა.

სიჰვა- ჩემი სახლი ხო არის დალაგებული და ეხლა სხვა სახლების დალაგებასაც ვიწყებ...

მე- არა დალაგებულია. პროსტა ათ დღეში ახალი წელია და მორთვა მინდა. ფული თუ დაგჭირდა ჩემ საბანკო ანგარისზეა და შეგიძლია გამოიყენო.

სიჰვა- არა ფული არ მინდა მაქვს საკმარისი, მაგრამ თუ რამეა გეტყვი!

მე- ხო კაი! ეხა პალატაში ავირბენ ხო?!

სიჰვა- კაი კარგად!

ტელეფონი გავთიშე და პალატაში შევედი. იუნგის გაღვიძებოდა. შევედი და მივესალმე:

მე- გამარჯობა დირექტორო! როგორ გეძინათ?- მასთან ახლოს მივედი.

შუგა- ნორმალურად მაგრამ ეხა ჭრილობა მტკივაა საშინლაად!

მე- რამე ხომ არ გინდათ?

შუგა- კიი ეს საწოლის თავი ამოწიე!

მე- კარგით- პულტი ავიღე და ავწიე. რომ გამოძრავდა წუწუნი დაიწყო.

შუგა- არა! არა! ჩასწიე ისევ!-ისევ ჩავწიე მაგრამ ისევ წუწუნი და კვნესა დაიწყო.- არა ასწიე!- ისევ იწუწუნა.

ყველანაირად ვიკავებდი თავს, ნერვები საშინლად მეშლებოდა!

შუგა- კაი, კაი, იყოს ასე!.. - ძლივს გაჩერდა ორმოცდაატი აწევა ჩაწევის შემდეგ- მაგრამ მგონი ბალიში მიშლის ხელს ამაცალე რა!..- მეც ავიღე ბალისი და გვერძე გადავდე.- აა..აა..აა... არაა დამიდე ისე ჯობია!- რას ვიზამდი დავუდე ისევ- ააა...აააა... არა აიღე!- ავიღე- ააჰჰ დამიდე!- დავუდე- აუუუ მეტკინაა აიღე!- მაწვალებდა და თან ნერვებს მიშლიდა საშინლად. ბოლოს ვეღარ მოვითმინე და გავმწარდი:

მე- ბოლოსდაბოლოს ჩამოყალიბდი რაა!- ჩემს მაღალ ტონზე ის შეხტა რადგან არ მოელოდა და გაკვირვებული თვალები მომაპყრო. ამ დროს კარებძე ვიღაცამ დააკაკუნა და კარი შემოაღო.

BOSS/უფროსი (დასრულებული)Место, где живут истории. Откройте их для себя