Bölüm 2

42 5 10
                                    

   Vakit kaybetmeden yola koyuldum o kadar heyecanlıyım ki anlatamam içim içime sığmıyor  adeta bir kuş gibiyim. Kelebekler uçuşuyor etrafımda. Tarifi imkansız hayallerim gerçekleşiyor. Öğretmenim ben ....

Öğretmenim ben....

Öğretmenim ben .... Haykırmak istiyorum.  Bir insanin istediği bir şeyi gerçekleştirmesinden daha güzel ne olabilir bu hayatta. Her ne kadar arkamda gözü yaşlı bir anne bırakmışsam da bir o kadar da benimle gurur duyan bir anne bıraktım.  Kars açıkçası burayi kazanacağımı hiç düşünmemiştim fakat ne fark eder ki memleketimin her yerinin bana ihtiyaci var idealist bir öğretmene Istanbul'da doğup büyümem nasıl bir avantaj veya dezavantaj sağlayacak bilmiyorum bu derin düşünceler arasında Kayalı köyüne nasıl gidebilirim diye birine sordum gayet hoş bir tavırla yol gösterdi.  İlk izlenim gayet olumlu . Havanın biraz soğuması ile eşarbım da rüzgara teslim olmus bir vaziyette.

Dedikleri kadar baya soğuk bir memleketmis . Yazın bile ayrı bir soğuğu var umarım çok etkilenmem. Tam arabada uykum geliyordu ki

"kızım burası dediğin okul " diyen amcanin sesiyle kendime geldim. Allah razı olsun amcacim.

Etrafta bir sessizlik ortami hakimken o da bismillah inek mi o evet resmen bir sürü inek hepsi bana doğru geliyor. Ne oluyor yaa ne yapacak bunlar bana .Hepsi kızmış gibi üstüme üstüme geliyorlar kaçmalı mıyım ne yapmalıyım şuan. 

"Kızım sen kimsin dur yoldan çekil ezicekler seni kızım. "

E-efendim teyze bu inekler neden bana öyle bakıyor.
 
  Kızım bu saatte akşam olunca inekler dağdan geliyor evlerine . Sana kizmadilar ama yoldan cekilmezsen olacaklardan ben sorumlu değilim "

Şimdi anladim ben ne olduğunu anlamaya çalışılırken inekler sanki hepsi evini biliyormuş gibi her biri belli evlerin içine girmeye başladılar kimisinin daha çok yolu vardi. Kimisi evine hemen gelmişti bile galiba bu evlerin birbirine uzaklığından kaynaklanıyor. 

  Bu saatte okulda kimse olmaz ama müdürü bulabilirsem konuşup bayan öğretmenlerin kaldığı lojmanda kalsaydım bari zaten çok geç oldu.

Okul o kadar güzeldi ki biraz bakımsızdı ama olsun duvarlarını umutla boyar içine sevgi çiçekleri dikerdim. Uzun eteğim merdivenlerin tozunu alırken maviye boyanmış okul kapısını çalacaktim ki kapının açılması ile takım elbiseli ,cool ama asık suratlı bir adam karşımda beliriverdi.

Selamünaleyküm ben...

"Acelem var hanımefendi kapıda ne dikiliyorsunuz müsaadenizle çıkmam  lazım "

Bende içeri gireceğim fakat siz çekilmiyorsunuz ayrıca Allah’ın selamıni alın bari.

" Hayda çattik Aleykümselam kimin velisisiniz bu saatte geliyorsunuz neyse  şuan müsait değilim sonra konuşuruz ".

Yanımdan hızlıca giden adamın arkasından bakakaldım.  Ben ki her şeye tepki gösteren biri bu adama bir şey diyemedim. Dememe fırsat vermediki ağzıma tıktı her lafımı...   Neyse kendini beğenmiş ukala adamla uğraşmayacagim. Hanimefendi kişiliği bozmadan devam et Elif sen diyecektim ki...

"Bakar mısınız siz Elif hanim mısınız? "

  Evet , siz kimsiniz.

"Ben müdür yardımcısı Ahmet Bey Sosyal Bilgiler öğretmenim. "  Müdürümuzun şuan önemli bir işi olduğundan sizinle ben ilgileneceğim çok geç oldu karşıdaki bayanlar lojmanı buyrun geçebilirsiniz. Detayları yarın müdür beyle konuşursunuz. Iyi günler "

Neyseki adam akıllı birisiyle karşılaştım. O sinir bozucu üçgen kaşlı adama sinir olsamda şuan çok yorgunum uyumak istiyorum anneme günün özetini geçtikten sonra tabi.

"Hoşgeldin canım girsene içeriye ben Yeliz ben de Derya "

Ben de Elif tanıştığımıza memnun oldum. Tanışma faslının ardından bana ait olan odaya geçip annemle konustuktan sonra uykunun kollarına bıraktım kendimi.

  Bugün güneş bir başka sanki...Gökyüzü beni çağırıyor adeta. Sabah yeli farklı esiyor. Tarifi zor bir mutluluk hakim ruhumda dayanılmaz bir sevinç...Evet  ilk öğretmenlik günüm bugün heycandan adeta kalbim yerinden çıkacak. Şu dört duvara sığmaz oldum . Artık kavuşmak istiyordum Hindiba çiçeklerime.

Büyük bir sevincle tariyordum uzun saçlarımı severdim uzun saçlarımı.En sevdiğim siyah etegimi,beyaz gömleğimi ve siyah eşarbımı da taktigima göre hazırım. Lise de kapanmaya karar vermiştim.  Hızlı kararlar alırım bu da onlardan bir tanesi diyebilirim. 

Dışarı adımımı attığımda köy havasının temizliği içime işliyordu. Gözlerimi kapattım ve hissettim ,hissettim, hissettim. Hayat bugün çok güzeldi benim için kimse keyfimi bozamadı. Derse girmeden önce şu müdürle görüşüp bazı evrakları imzaladiktan sonra öğrencilerime kavusabilirim.

Müdür odasının kapısına çalıp içeri girdikten sonra arkası dönük dolaptan dosya alan adamın önünü dönmesi ile kaynar sular döküldü sanki üstüme.

S- sen

" siz"

  Sizce Elif kimi gördü arkadaşlar?

 

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Mar 23, 2019 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

                          UNUTULMAZHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin