Love Bounds

Last Chapter Coincidence? or Destiny?

*alarm rings*

"Uhmmmmm!!! Yea! Goodmorning Ada! Woohoo!"

*tok tok tok*

"Goodmorning madam!"

"Goodmorning butler ben!"

"What's my meal today?"

"Your favorite madam"

"Yaaaayy!!! California Maki!! Braaah!!!"

Ada's POV

"Dalawang taon na din ang naka lipas since that incident in the cliff.. and until now iniisip ko pa din kung anong nang yari sa kanya... I can still remember that massive bright light after macky fall unto that cliff.. and finally.. yes.. I moved on to that nightmare.. and.. here I am again.. back to my oldself.. doing those old stuffs hayyy.. going back to being ada dronela cheszna the only heir of the androsz group of companies.."

"Uhmmm miss ada... maaari ko ba kayong makusap pagkatapos ninyo kumaen?"

"Oh sure! Butler Ben!"

*few minutes later*

"Miss ada ayoko na po sanang ungkatin pa ito pero sa tingin ko po ay kalangan niyo itong malaman"

"Ano yan butler ben?"

"Naalala niyo po ba noong umalis si master macky dito sa bahay? Sa bahay ko po kasi siya pinatuloy noon.. at nakita ko po ito sa mga gamit niyang naiwan.."

"A Diary?"

"Day 1

Laking pasasalamat ko kay manong ben na pinatuloy niya ako sa kanyang tahanan simple ang pamumuhay dito.. katulad nang kinagisnan ko di ako masyadong nahirapan sapagkat sanay ang katawan ko sa ganitong mga gawain.. oo masaya ako.. na parang nakahanap ako ng pangalawang tahanan o parang naka balik na ako sa panahon na pinang galingan ko pero parang may kulag sa akin kaya kahit ganoon, parang di ako mapakali"

(binuklat pa ni ada ang mga pahina at binasa ang iba pa hanggang sa makarating siya sa huling naka sulat)

"Bisperas ng bagong taon

Mamaya lang ay bagong taon na, alam ko sa ganitong oras ng taon din ako napadpad dito. Abala ang lahat sa pag hahanda at ako nandito nag susulat nag iisip. Lumalamig ang pakiramdam ko kapag dumadampi sa akin ang hangin, nanlalamig ang buo kong katawan sabi nila kapag ganito daw ag nararamdaman mo ay malapit na. Namimiss ko na siya, gusto ko siyang makita kahit saglit lang pero iniisip ko ako ang lumayo at ito ang dapat kaya it"

(Napaluha ang dalaga sa kanyang mga nabasa)

"Madam ayos lang ba kayo? Tumahan na kayo sa pag iyak"

"Nakaka iyak kasi butler ben ee putol yung huling sulat! Waaaaaahhh!"

"Hehe tahanan madam"

*phone rings*

"Ada iha?"

"Ay nanay remedios kamusta na po kayo?"

"Mabuti naman iha! nais sana kitang imbitahan sa inagurasyon ng dambana ng lolo namin bukas ng umaga sana ay makapunta ka at isa pa may ipapakita pa pala ako sayong gamit na nasa baul"

"Sige po lola pupunta po ako at may naiwan din pong gamit si macky sakin sa tingin ko po ay nararapat lamang isama sa museum ito"

Ada's POV

"Yes, through them sa mga kamag anak ni macky na aalala ko siya.. nagulat nga sila nung kinuwento ko ang nang yari nung gabing iyon lahat sila ay lumuha habang kinukwento ko lahat"