One night stand

1 year after..

ABBY'S POV

"Babe are you okay?"

"Sorry Abby namomoblema kasi ako e.."

"Kristian, girlfriend moko at the same time bestfriend mo so pwedeng pwede ka magsabi sakin okay?"

"Sorry talaga Abby.."

Isang taon na ang nakalipas nang magbreak si Aika at kristian pero alam kong hanggang ngayon panakip butas padin ako at mahal padin ni Kristian si Aika..

Flashback..

"Kristian ano ba! Hindi naman babalik si Aika kung iinom ka.."

"Abby ang sakit.. ang sakit kasi naghiwalay kami ng biglaan. Para bang shortstory lang yung lovestory namin :'("

Alam kong kailangan ni Kristian ng masasandalan ng kaibigan na pakikinggan sya… kaya nga nandito ko para sakanya..

"Abby siguro kung dimoko iniwan di naman ako uuwi ng pinas hindi ko naman makikilala si Aika.. Abby ba't ganto :'("

"I'm sorry.."

Nakatulog na si Kristian sa sobrang lasing ang sakit ng nakikita ko syang ganto minahal ko naman talaga sya e. Sobrang effort nya sweet kaya naumay siguro ko at iniwan sya noon.. kaya eto sisingsisi talaga ako..

"Goodmorning kris.. Smile :)"

Nagiwan ako ng note sa Side table ni Kristian para pag gising nya ngumiti sya. Nagluto din ako ng breakfast para sakanya..

"AIKA?!"

Bumaba na si Kristian nakangiti sya ng isigaw nya ang pangalan ni Aika mahal na mahal nga nya.. Nalunggkot naman ako :(

"Aaam.. sorry kristian wala dito si Aika.. ako nagiwan ng note sa Bed mo.."

"I'm sorry Abby.."

"Okay lang kris.."

End of flash back..

Simula nang maghiwalay si Aika at Kristian laging ako ang nasa tabi ni Kris at lagi kaming magkasama dahil nadn siguro dun kaya naging kami ulit.. pero si Aika padn talaga ang laman ng puso nya

"Oh Abby nandito ka pala.."

"Ay Goodafternoon ate Joanna"

"Oh nasan si Kris?"

"Aaah umakyat po namomoblema kasi"

"Iniwan ka nanaman?"

"Ate.. :'(" Diko na napigilan luha ko tumulo na sila nasasaktan din naman kasi ako :'(

"Abby don't cry :("

"Ate ang sakit sakit ng ganto. Yung panakip butas ka. Eto pala nararamdaman ni Aika nung iwan ko si Carl. Ate totoo nga ang karma :'((("

"Shhh.. Tahan na Abby. Wag mo idown ang sarili mo"

"Pero ate totoo naman :'("

"Mahal ka ni Kris. Saksi din ako sa pagmamahal nya sayo noon. Siguro nasasaktan lang sya sa mga pangyayari ngayon. Diba nga? First love never dies"

"But first love can be replaced by the true love :'( At true love nya si Aika :'((("

"Maging positive ka nalang Abby okay? Shh tahan na. Kung ang lahat ng positive ay kokontrahin mo ng negative walang mangyayari.."

KRISTIAN'S POV

Naririnig ko nanaman ang mga iyak nya. Mga salita nyang nasasaktan sya. Pinipilit ko naman e. Pinipilit kong mahalin ulit sya pero si Aika na talaga ang mahal ko..

"Kristian umalis na si Abby.."

"Ate i'm sorry.. Hindi ko naman gustong masaktan sya. Sinabi korin sakanya na hindi magandang maging kami pa pero sya ang nag pumulit. At kahit ngayon ayaw nya akong iwan.."

"Kristian naiintindihan naman kita at naiintindihan kodin si Abby. Minahal ka nya. At minamahal ulit ngayon kasi siguro ayaw nyang nasasaktan ka. Kaya nananatili sya sa tabi mo.."

"Ate anong gagawin ko.."

"Pahilumin mo yung sugat at subukan mong sumubok magmahal muli. Subukan mong mahalin sya.."

"Sinusubukan ko Ate. Pero si Aika padin talaga.."

AIKA'S POV

"Aika?"

"Yes baby?"

"Are you tired taking care of me?"

"No i'm not. At hinding hindi ako mapapagod. Sige na. Matulog kana Carl. Dito lang ako"

It's been a year since umalis ako ng Pinas. Ano na kayang nangyari.. Masaya kaya sila.. Nagpunta ako dito sa america ng makarinig ako ng balita mula kay Carl. Pinatawag ako ng mama nya dahil may sakit sya.

Flashback

*Calling unknown number*

"Hello, Sino po to?"

"Aika this is Tita Sofia."

"Oh tita. Kamusta po? Ba't po napatawag kayo?"

"Can we talk personally?"

Nasa resto ako ngayon na sinabi ni Tita. Si tita sofia ang nanay ni Carl. Nagulat nga ako ng bigla nya kong tawagan pero nakipagkita parin ako sakanya.

Maya maya lang dumating na si Tita..

"Good to see you again anak. Salamat naman at nakipagkita ko. You're not responding kasi to Abby's emails e"

"Ano po tita? Aa-aa-Abby's emails?"

"Oo anak. Nageemail sya kay kristian. I ask her to tell you that Carl needs you. Kaso she didn't know how to contact you then we found out na kayo na pala ni Kristian so kay kristian nalang sya nagemail kaso wala ni isa kaming nareceived sainyo."

"So that was it? Yun pala ang nabasa ko na hindi sinabi sakin ni Kristian. I get jelous nung nakita ko yun then theres something important pala sa email na yun.."

"Anak.. Iniwan ka ni Carl kasi ayaw nyang masaktan ka kung sakaling mawawala sya.. Meron syang leukemia.."

End of flashback

Nang malaman ko yun nanlumo ako kaya dali dali akong pumunta ng america para kay Carl. Dun ko naintindihan ang lahat.. At nainis ako sa sarili ko kasi hindi ko pinagbigyan si Carl sa gusto nyang pagkakaibigan muli..

"Oh ang lalim naman ng iniisip mo"

"Oh gising ka nanaman matulog kana sabi e.."

CARL'S POV

"Oh gising ka nanaman matulog kana sabi e"

"Baka kasi paggising ko mawala ka nanaman"

"Hindi. Hindi na ulit kita iiwan. Kaya magpahinga kana.."

"Aika salamat.."

"Salamat saan?"

"Kasi kahit sobra kitang nasaktan. Bumalik ka padin"

"Naintindiha kona kasi. And you needs me."

Isang taon na simula ng bumalik si Aika.. Masaya ako dahil nanjan sya. At puro good memories ang dala na sa buhay ko. Masaya ako dahil nagkapatawaran kami at bumalik syang muli sa buhay ko.. At sya ang dahilan kung bakit lumalaban pa ako sa sakit ko..