Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΜΕΣΟΚΟΣΜΟΥ: ΤΟ ΝΕΚΡΟΝΟΜΙΚΟΝ

Κακή αρχή. Όπως πάντα.

Άνοιξε τα μάτια και κοίταξε γύρω της. Είχε πλέον ξημερώσει και το χλωμό φως του χειμωνιάτικου ήλιου μετά βίας τρυπούσε τα πυκνά, γκρίζα σύννεφα, που συνωστίζονταν στον ουρανό και έμπαινε δειλά απ' το παράθυρο.

Η Βάντα χαμογέλασε νυσταγμένα. Τον λάτρευε αυτό τον καιρό και σε συνδυασμό με το ζεστό, μαλακό κρεβάτι της, ήταν μια αίσθηση, που δεν ήθελε με τίποτα να χαλάσει.

Ξανάκλεισε τα μάτια και βολεύτηκε καλύτερα κάτω από τα σκεπάσματα. Δεν ήθελε να σηκωθεί ακόμα. Της άρεσε εκεί. Ήταν ζεστά, μαλακά και άνετα. Ήθελε να ξανακοιμηθεί, σύντομα όμως ένιωσε ένα έντονο γουργουρητό στο στομάχι. Γύρισε πλευρό και έριξε μια ματιά στο μεγάλο, παλιομοδίτικο ρολόι με τους λατινικούς αριθμούς, που ήταν κρεμασμένο δίπλα από την πόρτα. Οχτώ παρά τέταρτο. Ήταν ακόμα πολύ νωρίς. Είχε λίγη ώρα ακόμα να χουζουρέψει και μπορούσε να κατέβει αργότερα για πρωινό.

Γύρισε πάλι πλευρό, ώστε να κοιτάει το παράθυρο. Ο μικρός καναπές, που βρισκόταν ακριβώς κάτω από το παράθυρο, έπιανε σχεδόν όλο τον τοίχο και ήταν αρκετά ευρύχωρος, ώστε να χωράει τουλάχιστον τρία άτομα. Κατά τόπους φωτιζόταν από τις αχτίδες του ήλιου και το σκούρο κόκκινο ριχτάρι του έπαιρνε το χρώμα του αίματος, ενώ οι μαύρες μαξιλάρες, με τις οποίες ήταν διακοσμημένος, είχαν το χρώμα του κάρβουνου.

Η Βάντα χαμογέλασε πάλι. Ήταν όμορφο θέαμα και η θέα από το παράθυρό της ήταν...:

«Για μια στιγμή! Ρολόι; Καναπές; Χτες το βράδυ δεν υπήρχε τίποτα από όλα αυτά εδώ μέσα!» μουρμούρισε και πετάχτηκε πάνω αλαφιασμένη. Κοίταξε το δωμάτιο και παραλίγο να βάλει τις φωνές. Το δωμάτιο, στο οποίο είχε ξυπνήσει, δεν είχε καμία σχέση με το δωμάτιο στο οποίο είχε κοιμηθεί το προηγούμενο βράδυ!

Όλοι οι τοίχοι ήταν καλυμμένοι με χοντρά κλαδιά, που νόμιζες ξεφύτρωναν από το πάτωμα, του οποίου τα μπεζουλί πλακάκια είχαν αντικατασταθεί από γυαλιστερό ξύλο.

Πίσω από τα κλαδιά μπορούσε να διακρίνει κατά τόπους το χρώμα του τοίχου, που από μπεζ είχε γίνει μαύρο, ενώ και επίπλωση δεν είχε μείνει ανέγγιχτη.

Εκτός από τον καναπέ κάτω από το παράθυρο υπήρχε επίσης και ένα χαμηλό τραπεζάκι, σε κυκλικό σχήμα, αρκετά μεγάλο ώστε να χωράει μία τράπουλα, δύο μεγάλα βιβλία με τίτλους όπως : 'Τα μυστικά της μαντικής τέχνης' και 'Διαλογισμός και Ενόραση', καθώς και έναν δίσκο με κεριά σε διάφορα μεγέθη. Δεξιά και αριστερά από το κρεβάτι υπήρχαν δύο ξύλινα κομοδίνα, που το καθένα είχε μια βάση για κεριά, σαν τις βιτρίνες, που είχε δει στο γραφείο της Ιζαμπέλ. Τέτοιες βάσεις υπήρχαν σε όλο το δωμάτιο , ενώ στο ταβάνι κρεμόταν ένας πολυέλαιος, πιο λιτός και διακριτικός όμως από εκείνους που είχε δει μέχρι στιγμής. Όμως και το κρεβάτι της είχε αλλάξει. Το μέγεθός του, τα σκεπάσματα ακόμα και η κατασκευή του η ίδια!