The CEO's Wife

Chapter 3: The Start of You and Me (end)

hello guys sorry na major heartbreak kasi ako kaya ayun drumamabels muna ang lola nyo, pinagaling ko muna ang aking laman loob T___T. So here it is na hope na magustuhan nyo ayun voteeeee plsss ^^. THANKYOU:))

Pero guys gusto ko lang sana magpayo.

Kahit sino sa atin hindi dapat itinatapon na parang basura, guys and girls hindi porket hindi nyo makuha dun sa isang tao ang gusto nyo ay magahahanap na agad kayo ng bago. Ang lahat ay kailanagan paghirapan kung sa fast food nga nagaabang pa kayo ng mga order nyo dun pa kaya sa taong sinabihan nyong mahal nyo? Alam nyo kasi meron talagang mga tao na WORTH WAITING FOR at meron rin namang DINADAANAN LANG.

P.S: At kung talagang ma haliparot kayo at hindi nyo na talaga ma take ang pag-aantaywag kayo sa close friend, friend, bestfriend kumati please lang mas nakakagago yun. At kayong mga pumatol aba'y matindi kayo, don't make excuses utang na loob mas mapapatay kayo ng mga nasaktan nyo!

RHIAN'S POV

Aba'y nasisiraan na ata talaga itong lalake na to. 

"Hoy anu bang pinagsasasabi mo? Ayoko makulong at masampahan ng kasong adultery ah, kaya pls lang pakibawi sa nanay mo ang speech mo dahil hindi ko kerry getchings mo ba?!"

"Just pretend, please.."

"NO" syempre nasa simbahan kaya kami, tas magsisinungaling pa ako... It's a major NO.

"DALI NA. Isipin mo nalang na bayad yan sa pagligtas ko sayo kanina."

Bastus na yan ohhh, Jusme imbis na grasya ang mapunta sa akin isang gwapong Disgrasya ang naibigay ni papa God. Sorry po talagang mahabanging bathala promise mo last time na po itong pagsisinungaling ko everrrr. Gagawin ko lang po talaga ito pambayad utang na loob.

Ibigay na nya sa akin ang phone, nanginginig pa yung kamay ko nyan kasi naman baka mabagsak ko hello wala akong pambayad.

"Hello?" rinig kong sabi nung nasa kabilang linya, dali-dali ko naman agad na sinagot sya.

"Hello po? Ahhmm ako nga po pala si Rhian, ahhh ehhh M-Migo's wife."

"Sorry iha don't be offended huh pero kailan pa naging kayo ng anak ko?"

O____O KAILAN? 

"Nga-"

"Bye Ma."

wew ligtas muntik ko nang masabing ngayon. Napatingin naman ako dun sa guy, at sa sobrang katangahan ko ngayon lang nag sink in sa utak ko ang sitwasyon at sa sobrang pagkagaga ko ay talaga namang bastusang bata ako. 

"Now you know."

Natauhan naman daw ako, what do i know??

"H-huh?"

"Tss tanga talaga, what I mean is halatang alam mo iniwan ako ng babaeng pakakasalan ko."

"Slig- Shems! tsk may kotse ka ba?"

"Yes. Why? Something wrong?"

"Hatid mo naman ako sa ospital sige na oh."

POV END

Pareho nang sumakay ang dalwa sa kotse ni Migo. Malapit lang naman ang hospital kaya wala pang sampung minuto nung makarating sila. Halos di maipaliwanag ni Migo kung bakit nya nagawa pang sundan ang dalaga papunta sa isang maliit na kwarto na kung saan tatlong pasyente ang pinagkakasya. 

Doon nakita nya ang isang matandang nakaratay sa higaan at marami ang nakakabit na aparatos. Lumapit si Rhian sa kama ng kanyang lola, halos mawala na sa isip nya ang kanyang problema dahil sa lalakeng kasama nya kanina, napangiti na lamang sya ng bahagya.