wspinają się,
wpadają w gniazda lamp,
robią skok w ciemność ulicy,
śnią jeszcze raz
KT
Zatrzymaj się, Yoonie. Nie idę dalej.
MY
Dlaczego pojechałeś ze mną?
KT
Postanowiłem ci wszystko wyznać. Nie przerywaj mi.
palce Mina kostnieją,
zaciskają się na notesie
KT
Byłem naiwny i głupi, sądząc, że piszesz tę sztukę dla mnie, o nas. Jungkook mi o niej powiedział, bo byłeś zbyt zajęty, żeby się nim zająć. Powiedział mi wszystko.
KT
Miałem w tym zagrać. Ubłagałem Jina i obiecał mi główną rolę. I nagle wszystko się posypało. Nikt nie myślał o mnie. Zwłaszcza ty. Jin zajął się swoim nowym chłopakiem. A potem Jimin poszedł na to przesłuchanie i nie umiałem przestać kłamać. Jest taki sam jak ja. Nie złamię mu serca — to twoja rola.
MY
O co ci chodzi, Tae...
KT
Myślałem, że jestem dla ciebie ważny!!! Ale jesteś zbyt zapatrzony w samego siebie, żeby to zauważyć. Jak bardzo cię...
jest zbyt zimno,
nie ma już sił,
nie ma nadziei,
światło czepia się krzywizny łez
KT
Ale nikomu nic nie powiem.
MY
Taehyung...
KT
Jimin naprawdę wierzy, że to sztuka o nim. Wielu odda ci swoje serce, a ty po prostu pozwolisz im się zbić i posypać na scenie. To dla ciebie prawdziwa sztuka
wcale nie ich uczucia
CZYTASZ
krzesło na dwóch nogach▪︎yoonmin
FanficDramat obyczajowo-psychologiczny. O tym jak Jimin dostał rolę, o której marzył Yoongi. listopad 2o18 - marzec 2o19 sceny po średnio 15o słów; zakończone