İki laf edip yârla erelim saadete istedik ama, o naz gelmedi bezme!
Ne ettik de kırgın durur hale?! Oysa, bendesi diye, geldik şu aleme!
Nihayetinde gönlün sultanı, adil olur elbet diye düşündük sevene!.
Lakin ne zat-ı şahaneleri ne de nadir bulunur insafı, uğradı haneye!
Aşkın meclisi matemde! El pençe divanız o nazenin huzurunda diye!
Sır da burada, seversin ama neden gelmezsin ahla kaplı yüreğime?!
Eşi benzeri bulunur mu acep arzda?! Mukabili olmaz muhabbetime!
O vakit anlaşıldı, çok sevilmek ile unutmuştu aşkla geldiğini aleme!.
Aslını inkar eden kuldan fenası olmaz!. Hilkatinin pür nuru nerede?!
Akıldan çıktı herhal gerçeği, varamadı bekleyen bezm-i muhabbete!
Niyazımız fazla değildi bizce, bir görüp bin can bulmak sevilen diye!
Aşkın da acizin de boynu bükük yine! Tek nazarını esirgedi sevenine!
Yâr, yanlış anlar aşkı çün, muhabbeti bilmek en büyük ilimdir kişiye!.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BAHT-I SİYAHIM
PoetryBaht-ı siyahım,kara gülüm!. Aşk diye yazılmışız birbirimize. Lakin kavuşmaya geç kaldık nice sevsek de şu arz üzerinde!.. Tatlı yüreğin var olsun, ben yine aşkım, sözüm var sevmeye!
