ÇOCUKLUĞUMU GERİ İSTİYORUM

Kaçıyoruz bilinmezliğe

Kapıyı kilitleyip koşmaya basladik hiç gitmedigim mahalleden hiç gitmedigim caddelere evet kaciyorduk ama nereye
-Abla nereye gidiyoruz
-bilmiyorum
Evet bilmiyordum evden km'lerce uzaktaydik şimdi yanımızda bizi bir hafta idare edecek parayla acikmistim yorulmustum ama ya Meryem şimdi o ne yorulmustur
-Aciktinmi ablacim
-Evet hemde çok
En yakın durumcuye doğru gittik iyice karnımızı doyurp bir yere oturduk ne garip dunya daha düne kadar çocuktum annem babam vardı şimdi büyüdüm ve sadece kardeşim var.
Hava iyice kararmıştı bir banka oturduk yanımıza sarhoş adamlar geldi kaçtık başka bir banka oturduk bu sefer bir kadın yanımıza geldi
-Naber kuzum burda niye oturuyorsunuz
-Abla bizim evimiz yok.
Bizi iyice sozdukten sonra
-kalk bebeğim bize gidelim dedi
Meryem mutlu olmuştu ama hiç tanimadigimiz birine nasıl giderdik Meryem'in gülümsemesine dayanmayip kabul ettim.Eve vardığımizda kadın üzerindeki kısa dar gösterişli elbisesini cikartmak üzere odasına gitti meryemde çoktan uyuya kalmıştı.Bir kaç dakika oralara baktıktan sonra kadın yanıma geldi ve oturup bana neler olduğunu söyledi başımdan geçenleri eksiksiz bir şekilde anlattım inanmıştı
-Tamam yarın ilk iş senin ve Meryem'in ismini değiştirmek olacak yoksa polisler sizi kıskıvrak yakalar benimde başım belaya girer sonra sana bir iş meryemede bir okul buluruz
-Tamam abla ama senin ismin ne
-Lanet kafam ben nimet
-Abla yarın için kendime isim bulmaya koyulayimi
-Ben koysam isminizi
-Olur abla ama ne olacak
-Senin ismin umut Meryem'in ki ise hayat olsun hadi şimdi uyuyalim yarın ola hayrola
Meryeme sıkıca sarılıp uyuya kaldım..