Kelimeler küstü bana. Kalemimden dökülmez oldu kalbimden geçenler. Ben söylemek isterken kaybettim heceleri.
Zafer çığlıkları atanlar vardı etrafımda, hedefine kavuşanlar vardı. Kendime baktım. Sessizce onları izliyordum, inzivaya çekilmiştim sanki. Kimse benim farkımda değildi. Yazmak geldi içimden. Kelimelere dökmek istedim hissiyatlarımı. Anlatamadım halet-i ruhiyemi. Anlatmak istediğim bir kaybediş hikayesiydi. Olmadı. Kelimeler benimle oyun oynuyordu sanki.
Kaç şehir geçecek mutsuzluğumdan, kaç kaybediş hikayesi yazılacak daha ?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yüreğimdeki Yangın
Historia CortaBelki buruk bir sonbahardım hatırımda Belki de vedadan önceki son gülümseyiş Bilemedim ki.. Belki hiç olmamalıydın yanımda Beni bu kadar üzmemeliydi bu gidiş Yüreğimin yangınını ne söndürür şimdi?
