Yepyeni bir dünya kurdum kendime hayallerden. Herşey çok güzel. Gökkuşağı var ve siyaha yer yok hayallerimde. Siyah benim en sevdiğim renkti. Oysa ihaneti çağrıştırıyor artık bana. Hayallerim belki fazla abartılı, belki imkansız şeyler. Ama hayal işte. Kurarken bile mutlu oluyor insan.
Bana ihanet etmiş olanlar var. İhanet edecek olanlar da. Hayallerim de onlardan biri belki. Yaşayıp göreceğiz. Ama bir ihanete daha yer yok kalbimde. Mutluluğa yer var, sevgiye yer var, aşka yer var ama ihanete yok!
Çocukça mutluluklar yaşamak istiyorum, sürprizlerle şaşırtılmak, sevmenin en güzel halini yaşamak, tebessümlerimle insanların içini ısıtmak istiyorum. Dost bildiklerim hep yanımda olsun, sevincimi de gözyaşlarımı da onlarla paylaşayım istiyorum. Onların mutluluğu beni mutlu eder. Beraber mutlu olalım onlar da üzülmesin istiyorum. İsteyeceklerim bitmiyor. Ama hayal ya sınır yok bunda.Sevecek olduğum adamla bol kahkahalı bol şiirli günler bekleyin beni. Benim sizi beklediğim gibi.
Sahi acaba yeniden birini sevebilecek miyim? Onca gözyaşını dökmüşken, güvensizliğin en sınır halini görmüşken yeniden güvenebilecek miyim birine? Ömrümü, sevdamı, kalbimi emanet edebilecek miyim?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yüreğimdeki Yangın
NouvellesBelki buruk bir sonbahardım hatırımda Belki de vedadan önceki son gülümseyiş Bilemedim ki.. Belki hiç olmamalıydın yanımda Beni bu kadar üzmemeliydi bu gidiş Yüreğimin yangınını ne söndürür şimdi?
