KAFES

2. BÖLÜM

Başlıyalım o zaman.İyi okumalar:D

____________________

"Kızım kahvaltı yapsaydın."

"Eve  gitmem gerek anneanne bizimkileri  çok özledim  kaç  aydır görmüyorum."

"Bari babanı arasaydın haberleri olsun."

"Süpriz yapıcam  geldiğimi bilmiyorlar. Sen de sakın haber veriyim deme anneanne."

"Tamam tamam söylemem ama eve gidince haber ver merakta bırakma beni tamammı benim küçük  cadım."

"Anneanne tamam belki biraz cadı olabilirim ama küçük değilim lütfen ben  18 yaşında  bir genç kızım."

"Peki peki öyle olsun."deyip yanağımdan öptü. Anneannem canımdı benim.  Evden çıkıp babamın doğum günü hediyesi olarak aldığı arabama bindim hızla eve gittim yolda giderken bir  çiçekçide durup annemin çok sevdiği papatya demeti yaptırdım ve eve  doğru sürmeye başladım. İçimden biraz hızlansam ne olurki diye geçirdim,hız yapmayı çok seviyordum.Babamla  araba yarışlarına gidip yarışırdık hep  de ben kazanırdım. Eve varmıştım bahçeye girip arabayı  park ettim sonra görevli olan Mustafa abiye bavullarımı almasını rica edip eve doğru ilerledim kapıyı çaldım kimse açmadı birkaç kez daha denedim yine ses yoktu bende bahçe kapısından girebileceğimi düşünüp arka tarafa doğru ilerledim bahçe kapısının her zaman ki gibi açık olduğunu görünce sevindim çünkü bahçe kapısını bir tek annem açık bırakırdı bizimle birlikte yaşayan köpeğimiz eve rahatca girip çıkabilsin diye. Eve girdiğimde kimse ortalıkta yoktu bir kaç defa anneme seslendim ama cevap vermedi mutfağa girdiğimde ne annem ne de evdeki çalışanlar  vardı. Yukarı annemin odasına çıkmak için merdivenlere yöneldim  bir kadın kahkahasıyla durdum bu annemin sesi değildi sesin geldiği yöne doğru gittim. Ses annemin odasından geliyordu  kapı aralıktı. Aralıktan odaya baktım babam bir kadınla ama o kadın annem değildi. Babam annemi başka bir  kadınla aldatıyordu hemde annemin odasında ,annemin yatağında. Kapıyı yavaşça tamamen açtım ve  içeriye doğru bir adım attım kadın gözlerini babamdan ayırıp bana baktı sonra babamda metresinin baktığı tarafa doğru yani bana doğru baktığında gözleri irileşti. Ayaklanıp pantalonunu üstüne  giyindi  ve bana doğru yaklaşmaya başladı mm kıpırdayamıyordum gördüğüm şeyler  basit değildi. Babam,ilk aşkım ,en yakınım ,gözüm kapalı güvenebileceğim adam annemi aldatıyordu.Beni aldatmıştı...

"Doğa kızım göründüğün gibi değil beni bi dinle."

" Ba..baba sen ne yaptın?Ne yaptın sen?!?" Delirmiş gibi hissediyordum gözlerimdeki yaşlar görüşümü bulanıklaştırıyordu.Hayatım boyumca ilk defa birinden bu kadar tiksiniyordum ve tiksindiğim kişinin babam olması beni kahrediyordu.

"Doğa kızım beni bi dinle nolur."

" Ne dinliycem seni ha ne dinliycem?!Bu zamana kadar annemi ve beni nasıl kandırdığınımı?Ha? bunlarımı anlatıcaksın yada metresinin ne kadar çekici olduğunumu!!" Derken o kadına baktım ve o an gözüm dönmüştü. O kadın annemin sabahlığını üstüne geçiriyordu. Yüzümü ellerimle kapatıp  sakinleşmeye çalıştım.

"A..annem nerde?"

"Bilmiyorum."

"Tabi bilmiyceksin senin daha mühim işlerin var. Niye annemi merak edesin ki." Babam bana cevap vermek için ağzını açmışken o sürtük kadın araya girdi.

"Murat sana bi mesaj gelmiş." Dedi korkak gözlerle bana bakarken.Babam yanına gidip telefonu elinden aldı ve mesajı okurken  gözleri açıldı kötü bir  şey olduğu belliydi. Telefonu babamın elinden hızla çektim ve okumaya başladım o an belki hayatım boyumca göreceğim en kötü cümlelerdi nu okuduklarım. Mesaj, annemdendi;