Hızlı yayılan karanlık(SonAdow fanfic)

1

-müziği aç(daha iyi bir deneyim için kulaklığını tak.)
-hikayenin daha derine etkilemesini istiyorsan siyah tema kullan.
-sessiz bir ortamda ol böylece hikayeye odaklanabilirsin.

İyi okumalar🖤

Yalnızdı. Yapayalnız. Herkes gitmişti. Arkadaşları, sevgilisi ve dahası... Herkes onu terk etmişti. Bir karanlığın içindeydi şimdi. Kaybolmuştu. Çaresizdi. Artık bir ailesi yoktu. Eggman bunu ödemeliydi...

"Amy nolur dayan! Yaşamak zorundasın!!!"

"S..Sonic...arkamdan..ağla..ma...lütfen...s..seni..sevi..yorum...v..ve..hep..seveceğim..."

"AMY AÇ GÖZÜNÜ AMY!!!"

Sevgilisinin ölü bedeni kucağındaydı şimdi. Gözyaşları birer birer damlıyordu. Diğer tarafta en iyi arkadaşının ölü bedeni duruyordu. Ellerine baktığında kanlar içinde olduğunu gördü. Orada ölmek istedi Sonic. Elinden sadece bağırarak ağlamak geliyordu.

"HAYIIIIIRRRRRRR!!!!!!"

Hala Amy'nin ölü bedenini kucağında tutuyordu. Bir an bile bırakmak istemedi onu. Vücuduna bulaşan kanlar umrunda değildi. Sımsıkı sarılmıştı ona. Tek dayanağı oydu ve şimdi artık o da yoktu. Bir süre sonra Amy'nin artık ölmüş olduğunu kabullenmek zorunda kaldı. Onu bıraktı ve ayağa kalktı. Biraz yürüdükten sonra Tails'ın yanına çömeldi.

"T..Tails...özür dilerim dostum. Sana bağırdığım için özür dilerim. ÇOK ÖZÜR DİLERİM TAİLS NOLUR UYANNN!!!"

Ama bağırıp çağırması hiç kimseyi geri getirmiyordu. Sadece başlarında ağlıyordu.

"EGGMAN BUNU ÖDEYECEK!!!"

Evin kapısından hızla çıktı. Fakat geçti. Eggman çoktan kaçmıştı. Bütün halkı öldürmüştü. Sonic aşırı sinir ve hüzünle koşmaya başladı. Ama Sonic yaralıydı bu yüzden çok hızlı koşamıyordu. Bir süre sonra yavaşlamaya başlanmıştı. Tamamen duyduğumdaysa da dengesini kaybetti ve yere düştü. Gözlerini kapatıp ölmeyi bekledi orada. Fakat tanıdık bir ses ona doğru geliyordu.

"Sonic dayan!"

"Uyanman gerek!"

"Lütfen Sonic!"

Sonic zorlada olsa gözünü açtı ve karşısında duran kişiye baktı. Alev alev olan gözleriyle Shadow karşısındaydı. Onu sarsıyordu.

"Uyan Sonic!"

Sonic'in kalkacak gücü yoktu. Zorla açtığı gözlerini yeniden kapattı. Sonunda Shadow çareyi Sonic'i taşımakta buldu. Onu dikkatlice kucağına aldı. Uzun bir yürüyüşün ardından Shadow'da yorulmuştu çünkü oda yaralıydı. Fakat dayanmalıydı. Ekibin ormanın içindeki uzak sığınağa varmalıydı. Böylece hem dinlenebilir hem Sonic'le ilgilenebilirdi. Ama çok yorulmuştu. Biraz dinlenmek için bir ağacın dibine oturdu ve Sonic'i dizine yatırdı. Kafasında, kollarında ve bacaklarında kesikler olduğunu görünce biraz daha oturdu ve ardından hemen yola devam etti. Kısa bsüre içinde gelmişlerdi. Hemen Sonic'i yatağa yatırdı  ve yaralarını sardı. Üstünü örttü. Sıra kendisindeydi. Bacağındaki keskin yarayı dikmesi gerekiyordu. Bu fazla canını yakacak gibiydi. Fakat yapmazsa yarası çok daha kötü bir hal alacaktı. Bir iğne bulup ona iplik geçirdi ve bacağını dikti. Üstünü sardıktan sonra yavaş yavaş havanın karardığını fark etti. Dinlenmesi gerektiğinin farkındaydı. Sonic'in yattığı yatağın karşısındaki yatağa yattı oda. Gözünden bir damla yaş düştü. Sonic'in ekibiyle arası pek iyi olmasa bile onları severdi. Şimdi hepsi ölmüştü...

Evet arkadaşlaaaaar inş yeni hikayeyi seversiniz djsjxhdjx yorumları alalım????

Dürüst olucam yazarken baya ağladım ehehdehehedhshej