Hızlı yayılan karanlık(SonAdow fanfic)

4

-müziği aç(daha iyi bir deneyim için kulaklığını tak.)
-hikayenin daha derine etkilemesini istiyorsan siyah tema kullan.
-sessiz bir ortamda ol böylece hikayeye odaklanabilirsin.

İyi okumalar🖤

Eve geldiğinde yorgundu ikisi de. Konuşmadan odalara dağıldılar. Sonic geldiği gibi kendini yatağa attı. Birkaç dakika içinde de uyuya kaldı.

Birkaç dakika geçti aradan. Yada birkaç saat. Kim bilebilirdi ki?

Bir ses duydu Sonic. Gözlerini açtı. Fakat sesi bir süre sonra tekrar duydu.

"Sooniiccc..."

Biri kendi adını ona söylüyordu sanki.

"Kim var orada?!" Diye seslendi dayanamayıp. Tekrarlandı aynı ses.

"Sooniiccc..." ve kısık bir gülme sesi...

O anda kendine geldi Sonic. Bu Amy'nin sesiydi. Ama bu nasıl olabilirdi ki? Amy ölmüştü.

Ardından karanlıkların içinden biri gözüktü. Gördüğü bu silueti tanımıştı Sonic. Aşık olduğu kadını nasıl tanımayacaktı zaten?

"A..Amy...?"

"Sonic..."

"A..Ama bu... hayır... HAYIR!! OLAMAZ BU OLAMAZ!!"

"Soonnniiiiccc..."

Fark etmeden çığlık atmaya başladı Sonic. Shadow'un içeri girmesiyse çok sürmedi.

"Sonic ne oluyor?!"

Ve Amy'nin silüeti birden yok oldu. Sonic hala şoku atlatamamıştı.

"O..o..."

"Burdaydı..."