Hızlı yayılan karanlık(SonAdow fanfic)

2

-müziği aç(daha iyi bir deneyim için kulaklığını tak.)
-hikayenin daha derine etkilemesini istiyorsan siyah tema kullan.
-sessiz bir ortamda ol böylece hikayeye odaklanabilirsin.

İyi okumalar🖤

Ertesi gün Shadow erken kalktı. Sonic'in mışıl mışıl uyuduğunu görünce rahatlamıştı. Sonic'i çok iyi anlıyordu çünkü o da çok sevdiği birini kaybetmişti. O sırada Sonic'in yanına doğru yürüdü ve yatağın yanına oturdu. Elini alnına götürüp ateşi var mı diye baktı. Neyse ki ateşi normaldi. Shadow elini çektikten biraz sonra Sonic gözlerini açtı. Biraz Shadow'a baktıktan sonra arkasını döndü. Sinirlenmişti ona. Çünkü orada ölmesine izin vermemişti.

"S..Sonic.."

"Neden ölmeme izin vermedin Shadow?.."

"..."

Sonic yattığı yerden doğruldu.

"NEDEN ÖLMEME İZİN VERMEDİN SHADOW NEDEN?!!?! KİMSEM KALMADI AMY GİTTİ TAİLS GİTTİ DİĞERLERİ GİTTİ KİMSEM YOK ARTIK SHADOW ÖLMELİYDİM BEN ANLAMIYORSUN!!!"

Sonic ağlamaya başlamıştı. Ayağa kalktı ve yürümeye çalıştı fakat yere düştü. Shadow onun yanına gitti ve onu kaldırmaya çalıştı.

"Bana dokunma Shadow."

Shadow ne kadar sert görünsede çok hassastı. Ağzından hiçbir şey çıkmamamıştı. Sadece gözleri dolmuştu.

Sonra kapıdan çıkıp gitti. Bu kadarı ağır gelmişti ona. Sonuçta artık onun da  kimsesi yoktu. Sadece ikisi kalmıştı.

Bunları düşünürken ağladığını fark etti Shadow. Maria'yı düşünürken...

Bir süre sonra kendini toparladı ve eve girmeye karar verdi. Sonic'in sesi kesilmişti. Ağlamıyordu artık.

Sonra yukarı çıktı Shadow. Sonic yatmış, yorganın içine sokulmuştu. Gözleri şişmişti. Shadow Sonic'in yattığı odaya hüzünle baktıktan sonra kafasını çevirdi ve diğer bir odaya girdi. Yatağa yattı.

Aklına Maria'yla ilgili anıları geldi birden.

Mutlu oldukları zamanlar...

En çok korktuğu şey Maria'dan sonra birine aşık olmaktı. Ona ihanet etmekten çok korkuyordu.

O sırada ağlamaya başlamıştı. Dayanamamıştı artık.

O gün sadece ağladı Shadow. Gerçi Sonic'te farklı bir şey yapmamıştı. Sevdiklerini kaybetmek, gerçekten acıydı...