SİZCE GİTMEK Mİ DAHA ZOR YOKSA KALMAK MI?
Peki siz gitmek ya da kalmak arasında bir seçim yapmak zorunda kaldınız mı hiç?
Bu romanın ana karakteri olan Zeynep kendisini bulmak ve kalbinin adresine ulaşmak için yola çıkmış; soğuk sokaklarda yürüyen v...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Salim amcanın evinde yaşayalı tam bir ay olmuştu. O beni kızı gibi görmüş başka bir daire kiralamama izin vermemişti. Paranı biriktir kendin için kullan ne gerek var başka bir eve diyordu hep. Bu sayede gitar almak için gerekli miktarı biriktirmiştim. Çalmayalı, şarkı söylemeyeli üç ay olmuştu. O kadar çok özlemiştim ki kendimi kuru bir dal gibi hissetmeye başlamıştım. Artık dayanamayacağım diye düşündüm ve hazırlanmaya başladım. Mağazaya gidip bir gitar alacaktım.
Alt kata indiğimde Pamuk teyzeyi kahvaltı hazırlarken buldum.
"Dışarı mı çıkıyorsun kızım?" dedi.
"Evet Pamuk teyze," dedim.
"Kahvaltı yapmadan nereye?" diye sordu.
"Kendime gitar alacağım, artık bekleyemiyorum," dedim.
Pamuk teyze güldü. "Dur, deli kız, mağazalar kapanmıyor ya," dedi.
"Dışarıda atıştırırım bir şeyler," dedim.
Pamuk teyze bir açık çay doldurup önüme koydu.
"Şimdi atıştır madem. Bu şekilde sağlıklı düşünemezsin," dedi.
O sırada Tayfun geldi masaya oturdu.
"Nereye gidiyorsun erkenden?" diye sordu.
"Nagehan gitarına kavuşacak bugün," dedi Pamuk teyze. "Ama öyle sabırsızlandı ki hiçbir şey yemeden gidecekmiş, izin vermedim ben tabii."
"Sen de aynı Yaren gibisin, " dedi Tayfun.
O an hem gülümsedim hem gözlerim doldu. "Ne yapayım bunca zaman sabrettim," dedim.
"Akşam bize söylersin bir şeyler," dedi Tayfun.
"Gitarı alayım da," dedim.
Bir şeyler yiyince biraz sakinleşmiştim ve daha doğru düşünmeye başlamıştım. Pamuk teyze haklıydı, biraz fevri hareket edip yanlış bir tercih yapabilirdim. Oysa bir enstrüman satın almak bir ayakkabı ya da bir t-shirt almaya benzemezdi. Lakin ben kalbimin sesinin beni kısmetime ulaştıracağını biliyordum. Önceki gitarım çalındığından beri bunda da bir hayır vardır, böyle olduysa bir sebebi vardır diye düşünmüştüm hep. Salim amcanın önce lokantasına sonra evine gelip bu sıcak aile ile tanışmak benim için paha biçilemezdi. Yaren'i henüz bir aydır tanıyordum ama sanki yıllardır tanıyor gibiydim. Sanki Pamuk teyze hayatımın hep bir parçası gibiydi. Fakat burada olmamın bir amacı olduğunun da farkındaydım. Gitarımı alıp yola koyulmak ve kendime bir adım daha yaklaşmak... Kim olduğunu dahi bilmediğim Zeynep'i aramak. Onu bulmak istiyordum.
Kahvaltımı yaptıktan sonra "Ben çıkıyorum, görüşürüz," dedim.
