The four elements inside me

The last chacra

'Lily?' Vragend en wanhopig keek Jude, Lily aan. 'Ik snap je Jude! Maar laat ons alsjeblieft nooit meer alleen!' 'Dat zal ik proberen zusje! Maar in tijden zoals deze kan ik dat niet beloven!' Ik stond op en liep naar buiten, waar ik Rex zag staan. Hij keek geschrokken. Toen ik zag waar hij naar keek, bleef ik bijna als versteend staan. Het leger gehypnotiseerde water stuurders was bezig met omhoog klimmen, omhoog naar de tempel, omhoog naar ons toe! Toen voelde ik een windvlaag langs me heen komen. 'Rex voelde jij dat ook?' 'Ja en gelukkig jij ook, want ik had even het gevoel alsof ik gek werd! Ik zou zweren dat dat van een lucht nomaad zou moeten komen, maar ik zie er geen één!' Radeloos keek ik op me heen. Ik zag ineens een vlaag wind op me af komen, hoe ik wind op me af zag komen? Geen idee! Het zal wel zo'n stuurder iets zijn. Ik dook weg en trok ondertussen Rex mee. 'Hé waarom deed je dat nou?' 'Een windvlaag kwam op ons af! Ik weet zeker dat er inderdaad een lucht nomaad achter zat!' 'Oh, waarom zou diegene dat eigenlijk doen? Ik bedoel het is toch overduidelijk dat wij geen gehypnotiseerde water stuurders zijn, plus lucht nomaden staan bekend om hun rustige gedrag. Ze zouden nooit zomaar iemand aanvallen, dat doen ze echt nooit! Ze hebben nog nooit echt oorlog gevoerd, behalve avatar Aang en de andere lucht avatars, en natuurlijk de zoon en kleinkinderen van avatar Aang, maar voor de rest niemand!' Toen voelde we nog een windvlaag waardoor we in één keer in de lucht zweefden. Ik begon het beetje zat te worden, maar probeerde me nog in te houden. 'Hou op lucht nomaad! We zijn onschuldige mensen die jullie willen helpen! Wij willen jullie beschermen tegen die gehypnotiseerde water stuurders!' Ik legde vooral de nadruk op gehypnotiseerde, om ze te laten weten dat ook de water stuurders onschuldig zijn, in feiten dan. Toen werd ik recht in mijn gezicht geraakt door een keiharde windstoot. 'Nykeala rustig! Je weet dat je anders de controle over jezelf verliest en dat iedereen hier dan in gevaar is, inclusfief jezelf!' 'Ik probeer me echt in te houden! Maar die lucht nomaad helpt daar nou niet echt bij!' Met grote ogen keek Rex me aan. 'Wat is er?' 'Je gezicht is helemaal rood door die windstoot! En je ogen beginnen bijna licht te geven!' 'Shit! Ik wil niet in die avatar state komen!' Na de laatste in die state, ben ik er bang voor geworden. Eigenlijk ben ik dus een avatar van niets, maar ja daar kan ik ook niks aan doen, of toch wel? De windvlagen en stoten bleven doorgaan, en ik werd steeds bozer. Ik probeerde me nog hopeloos in te houden, maar ik wist gewoon dat ik uiteindelijk zou ontploffen. Toen zag ik ineens iets voorbij vliegen, en recht voor mij en Rex landen. Het was een meisje! 'Hang je lekker in mijn luchtbel?' Een grote grijns kwam op het gezicht van het meisje. 'Zet ons op de grond!' Rex begon te protesteren maar het meisje leek het niet te horen. 'Ik neem geen bevelen aan van indringers!' 'We zijn geen indringers! We zijn hier om jullie te helpen! Vraag maar aan mijn broer, Jude!' Even keek het meisje verbaasd maar al snel kreeg ze een uitgestreken gezicht, zonder emotie tonend. 'Jude heeft geen broertje! Voor zover ik weet! Hij heeft het er in ieder geval nooit over gehad.' 'Nou ik ben het levende bewijs! Ga hem maar halen als je me niet gelooft!' 'Nee want als ik hem ga halen kunnen jullie ontsnappen!' 'Wauw wat een vertrouwen!' En meteen werd mijn reactie beloond met een keiharde windstoot, die ik meer beschouwde als een gemene bitchklap! 'Eh wil je dat alsjeblieft niet meer bij haar doen? Ze is al boos en als ze zichzelf niet meer in kan houden, hebben we een héél groot probleem! Geloof me dat wil je echt niet meemaken!' Rex legde vooral de nadruk op niet, maar het meisje lachtte hem gewoon vierkant uit. 'Hahahaha en dat moet ik geloven? Zelfs mijn kleinere zusje Daisy is nog sterker dan jullie! Trouwens ik ben Lexi, als ik jullie was zou ik die naam maar onthouden!' 'Als ik jou was, zou ik maar niet zo arrogant doen!' Snauwde ik naar die Lexi. Meteen kreeg ik weer een wind bitchklap. 'Hou daar nou alsjeblieft mee op! Ze gaat zo echt ontploffen!' 'Pff zelfs als ze ontploft kan ik haar nog aan!' 'Wees niet bang voor wie je bent!' Ik keek om en zag avatar Korra staan. 'Ooit was ik ook wel eens bang voor mezelf, en dat is mij toen duur te komen staan! Ik kreeg daardoor het gevoel dat ik nooit lucht zou kunnen leren sturen! Maar ik liet mijn angst gaan, omdat ik mijn geliefde wou beschermen, en het lukte me! Laat je angst gaan, is mijn advies aan jou!' 'Nykeala wat doe je? Waarom kijk je nou weg, waarom ben je helemaal aan het trillen?' Bezorgd keek Rex me aan. 'Haha is het kleine meisje bang?' Woedend keek ik Lexi aan. 'Laat je angst gaan Nykeala! Je bent de avatar, je bent wijs! Je draagt de wijsheid van alle vorige avatars in je, jij weet beter dan wie dan ook wat je moet doen in bepaalde situaties! Wees niet bang voor wie je bent!' Ik sperde mijn ogen wijd open, ik had contact gehad met een avatar! Maar hoe? Daar moet je toch voor in de avatar state zijn? Ben ik dan in de state? Nee, ik geef geen licht ofzo! Maar avatar Korra had gelijk, ik moet niet bang zijn voor wie ik ben. 'Nee ik ben niet bang voor jou of voor wie dan ook! Ik ben sterker en wijzer dan wie dan ook! EN IK ZAL NOOIT MAAR DAN OOK NOOIT VOOR IEMAND ALS JIJ WEGRENNEN!' Toen gebeurde het, ik begon licht te geven. Maar dit keer zag ik eerst mezelf voor me, ik gaf licht en ik had een bol in mijn hand. Ik wist gewoon dat ik er naar toe moest lopen. 'Dit is de laatste chacra! Als je je geliefde laat gaan, kun je je avatar state beheersen! En ben je sterker dan wie dan ook!' Ik ademde diep in en uit. Ik wist dat avatar Aang tot me sprak, omdat hij precies hetzelfde had moeten doen, toen hij nog leefde. Ik bedoel je geliefde achter je laten was niet niks, maar jezelf beheersen was belangrijk! Ik liep door en zette toen een stap in de bol. 'Ik zal mijn geliefde laten gaan, als dat nodig is om de avatar state te kunnen beheersen!' Toen verdween de grote ik en zag ik Rex en die Lexi weer. Angstig keken ze mij aan. 'Je hebt me nooit gezegd dat ZIJ de avatar was!' 'Nou jullie lucht nomaden staan toch bekend om hun wijsheid! Ik dacht dat je het wel zou snappen maar niet dus!' 'Hallo ik ben ook maar 15 hoor!' Geërgerd keek Rex naar Lexi. 'IK BEN GEEN INDRINGER! Maar ik zal ook nooit iemand pijn doen, nooit! Nooit zeg ik je, nooit zal ik iemand pijn doen omdat diegene een domme fout maakte! Leer ervan nooit iemand zomaar aan te vallen!' Ik had zojuist mijn geliefde verlaten en nu gaf ik zomaar iemand advies, dat klopt toch niet? Ik begon in paniek te raken, en wist daardoor dat ik mijn laatste chacra niet geopend had en alweer mezelf niet onder controle had, niet meer tenminste. Hoe zou ik mezelf ooit kunnen beheersen, als ik mijn geliefden niet zou kunnen verlaten zonder mezelf schuldig te voelen en daarna in paniek te raken? Ik begon de aarde te laten schudden, de wind keihard te laten waaien, water kwam omhoog en vuur verspreide zich over mijn hele lichaam en spoot overal naar toe! Waar was ik aan begonnen? Ik zal die laatste chacra nooit onder controle krijgen! 

Heey niet stuurdertjes van me! Ik had in één keer een opwelling van ideeën dus nu heb ik een nieuw hoofdstuk! Jeej ik ben nu heel erg blij, want dat betekent dus een vervroegd hoofdstuk! Yes, misschien wordt ik toch nog, ooit, een goede schrijver! Geniet van het hoofdstuk! Ik vertel jullie wel, ik heb ook al een idee voor het volgende hoofdstuk en dat gaat best wel cool worden, al zeg ik het zelf! Love is in the airrrr, eh no it's on the ground hihi, oepsie ik heb het al bijna helemaal verklapt! Nou ja geniet van het nieuwe hoofdstuk! Xxx-jes Ilse (is crazy) 

Ps hiernaast zie je een plaatje van Lexi, de lucht nomaad.